Tebliğname No : 1 - 2014/119379
MAHKEMESİ : Ordu Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 30/01/2014
NUMARASI : 2013/147 (E) ve 2014/29 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık Hayati hakkında, hem katılan Medet"e karşı hem de müşteki Gamze"ye karşı konut dokunulmazlığını bozma suçundan kamu davası açıldığı halde, mahkemece sanık Hayati hakkında sadece müşteki Gamze"ye karşı konut dokunulmazlığını bozma suçundan açılan kamu davası ile ilgili olarak hüküm kurulduğu anlaşılmakla, katılan Medet"e karşı konut dokunulmazlığını bozma suçundan açılan kamu davası ile ilgili olarak zamanaşımı süresince hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Müşteki Gamze"nin katılan sıfatıyla temyiz isteminde bulunmadığı, sanık Medet"in eşi sıfatıyla sanık Medet hakkındaki mahkumiyet hükmünü temyiz ettiği anlaşılmakla, sanık Hayati hakkında müşteki Gamze"ye karşı konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan beraat hükmü temyiz incelemesi dışında bırakılmıştır.
1) Sanık Medet"in eşi Gamze"nin sanık Medet hakkında müşteki Hayati"yi kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık müdafiinin yüzüne karşı verilip 30.01.2014 tarihinde usulüne uygun olarak tefhim edilen hükme karşı sanığın eşinin 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesinde gösterilen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 12.03.014 havale tarihli dilekçe ile yaptığı temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
2) Sanık Hayati hakkında, katılan Medet"e karşı hakaret ve tehdit suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3) Sanık Medet hakkında, müşteki Hayati"yi kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Suç tarihi itibariyle sanık Medet ile müşteki Gamze"nin nişanlı oldukları ve aynı evde yaklaşık 2 yıldır gayri resmi birlikte yaşadıkları, Gamze"nin sanık Medet"ten önce bir süre müşteki Hayati ile arkadaşlığının olduğu ve bu arkadaşlıklarının bittiği, Gamze ile arkadaşlıklarının bitmesini kabullenemeyen müşteki Hayati"nin Gamze"nin peşini bırakmadığı ve müşteki hakkında gerek Gamze"ye yönelik gerek sanık Medet"e yönelik konut dokunulmazlığını bozma, kasten yaralama, tehdit, kişilerin huzur ve sükununu bozma vb. suçlarından soruşturma ve yargılamalar yapıldığı, müşteki hakkında mahkumiyet kararları verilerek bu mahkumiyetlerin bir kısmının kesinleştiği, en son müşteki Hayati"nin 12.01.2013 tarihinde geceleyin sanık Medet ve müşteki Gamze"nin birlikte yaşadıkları konuta geceleyin pencereden çarşaf sarkıtmak suretiyle girerek konut dokunulmazlıklarını ihlal ettiği iddiasıyla kamu davası açıldığı, müştekinin olay tarihinde de 137 promil alkollü vaziyette, geceleyin sanığın ve nişanlısının bulunduğu apartmana girerek sanığın ikametinin önündeki merdivenlerde beklemeye başladığı, müşteki Gamze"nin ve sanığın kızkardeşi tanık Tenzile"nin müştekinin merdivenlerde beklediğini farketmeleri üzerine müştekiyi apartmandan dışarıya çıkartmak istedikleri sırada apartman dışından gelip olaya müdahil olan sanığın çıkan tartışma sonucu müştekiyi yaraladığı anlaşılmakla, müştekinin sanığın nişanlısı ve birlikte yaşadığı Gamze ile ilişkisi bitmesine rağmen yıllardır ısrarla hem Gamze"ye hem de sanığa yönelik rahatsız edici eylemlerde bulunması nedeniyle sanığın tahrik altında atılı suçu işlediği anlaşılmakla birlikte, müşteki Hayati"in haksız tahrik nedeni sayılacak eylemlerinin çokluğu, ağırlığı ve sürekliliği gözetilerek, sanık lehine üst hadden haksız tahrik indirimi yapılması gerekirken yarı oranında haksız tahrik indirimi yapılarak sanık hakkında fazla ceza tayini,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
c) 5271 sayılı CMK"nin 324/1. maddesinde ödenmesi gereken avukatlık
ücretleri yargılama giderlerinden sayılarak cezaya veya güvenlik tedbirine hükmolunması halinde bu giderlerin sanığa yükletilmesi gerektiği bildirilmiş ise de, Türkiye Cumhuriyeti Devletinin de tarafı olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesindeki bir suç ile isnat edilen herkesin avukat tutmak için gerekli maddi olanaklardan yoksun olması halinde ve adaletin yerine gelmesi için gerekli görüldüğünde re"sen atanacak bir avukatın yardımından ücretsiz olarak yararlanabileceği yönündeki düzenleme ile Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90/5. maddesindeki usulüne göre yürürlüğe konulmuş temel hak ve özgürlüklere ilişkin milletlerarası andlaşmalarla kanunların aynı konuda farklı hükümler içermesi nedeniyle çıkabilecek uyuşmazlıklarda milletlerarası andlaşma hükümlerinin esas alınacağı yönündeki düzenleme karşısında, 5271 sayılı CMK"nin 324. maddesi ile Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi arasında çıkan uyuşmazlıkta milletlerarası andlaşma hükmü olan Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi hükümlerinin esas alınması gerektiği gözetilmeden, sanık için yapılan müdafiilik giderinin 5271 sayılı CMK"nin 150/2. maddesi uyarınca kendisine zorunlu olarak müdafii tayin edilen sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 21.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.