Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2015/12532 Esas 2015/26099 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/12532
Karar No: 2015/26099
Karar Tarihi: 24.12.2015

Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2015/12532 Esas 2015/26099 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dazkırı Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda sanık hakkında verilen hüküm Yargıtay tarafından kaldırılmıştır. Yapılan yeniden incelemede mahkeme, sanığın suçlu olduğuna karar vermiştir. Ancak, hükümde yer alan bazı hususlar yasaya aykırıdır. Bunlar düzeltildikten sonra hüküm onanmıştır. Hükümde yer alan kanun maddeleri şunlardır: Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi. 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesi uyarınca, sanığın koşullu salıverme tarihine kadar kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ve diğer haklarından cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerekmektedir. Köylünün ortak kullanımındaki mera alanına tecavüz suçunun niteliğine göre, Hazine davaya katılabilir ve lehine vekalet ücretine hükmedilebilir. Hapis cezası yanında hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında ceza miktarının doğru gösterilmesi gerekmektedir.

8. Ceza Dairesi 2015/12532 E. , 2015/26099 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : KD - 2015/287297

MAHKEMESİ : Dazkırı Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/10/2012
NUMARASI : 2012/158 (E) ve 2012/310 (K)
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Sanık hakkındaki Dairemizin 10.09.2014 gün ve 2013/14734 esas ve 2014/19274 karar sayılı onama kararı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14.05.2015 tarihli itirazı üzerine kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen kanıtlara, mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre sanığın, yerinde görülmeyen sair itirazlarının reddine, ancak:

1- 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,

2- Köylünün ortak kullanımında bulunan meraya tecavüz suçunun niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen Hazinenin davaya katılmasına karar verilerek lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,

3- Hapis cezası yanında hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında ceza miktarının 80 TL yerine, 100 TL olarak gösterilmesi,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılması; hükümden vekalet ücreti tayinine ilişkin bölümün çıkarılması ve hükmün adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin bölümünde yer alan “100” TL"nin “80” TL olarak düzeltilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 24.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.