13. Ceza Dairesi Esas No: 2016/14939 Karar No: 2018/5637 Karar Tarihi: 12.04.2018
Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/14939 Esas 2018/5637 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir işyerine girip eşya çalan sanıkları suçlu buldu. Sanıkların zararın tazmini konusunda yaptıkları beyanlar dikkate alınarak cezalarında hüküm bulunmadığına karar verildi. Ancak, sanıkların başka bir yerde yakalanarak ele geçirilen çalıntı eşyaları geri vermek için katılanın müracaatını beklemeden nerede sakladıklarını söylemeleri ceza indirimi yapılması gerektiği sonucuna varıldı. 5237 sayılı TCK'nın 168/2. maddesi gereği 3,000 TL adli para cezası kesin hüküm olup, bu nedenle temyiz edilemez. Sanıkların işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan tayin edilen cezalarının ise kanun yararına bozulması mümkün görülmedi. Sonuca göre, hırsızlık suçundan hüküm giyen sanıkların itirazları mahkeme kararına uygun bulunarak reddedildi ancak, diğer suçlardan tayin edilen cezaların kanun yararına bozulmasına karar verildi. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK'nın 168/2. maddesi ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun'un ek 2. maddesi anılmıştır.
13. Ceza Dairesi 2016/14939 E. , 2018/5637 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelemesinde; Sanıkların katılanın zararını karşılamak istediklerini beyan etmeleri, katılanın da cam kırılması ve kepenk tamiri için yaptığı 150-200 TL zararının giderilmesini istemediğine dair beyanı karşısında; koşulları oluştuğundan sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/2. maddesinin uygulanması gerektiği anlaşılmakla, anılan husus yönünden kanun yararına gidilmesi mümkün görülmüştür. 14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.500 ve 3.000 TL adli para cezalarına ilişkin hükümlerin, cezaların türü ve miktarları itibariyle temyizleri mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanıklar ... ve ..."in temyiz itirazlarının REDDİNE, II-Sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde; Sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan hüküm kurulurken aynı gerekçe gösterilerek sanık ... hakkında ""1 yıl 2 ay hapis cezası"", sanık ... hakkında ""1 yıl hapis cezası"" belirlenmek suretiyle çelişki oluşturulmuş ise de; olayın oluş şekli, mahkemece gösterilen gerekçeye göre sanıklar hakkında hüküm kurulurken belirlenen temel cezalardan daha üst sınırdan ceza verilmesi gerektiği gözetilerek sanık ... hakkında alt sınırdan uzaklaşılarak hüküm kurulmasında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından, sanık ... hakkında ise alt sınırdan hüküm kurulmak suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; sanıklar ... ve ..."in temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, III-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelemesine gelince; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanıkların olay yerinden 100 metre uzaklaştıktan sonra kolluk görevlilerini görüp kovalamaca sonucu yakalandıklarında üzerlerinde suça konu eşyaların ele geçirilmesi sonrası kolluk görevlilerince sorulması üzerine sanıkların katılanın henüz müracatı bulunmadan suça konu eşyaları çaldıkları yeri söyleyerek katılana iadesini sağladıklarının anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında TCK"nın 168/1. maddesi uyarınca indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 12.04.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.