Rüşvet vermeye teşebbüs - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/1607 Esas 2016/3094 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1607
Karar No: 2016/3094
Karar Tarihi: 28.03.2016

Rüşvet vermeye teşebbüs - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/1607 Esas 2016/3094 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, rüşvet vermeye teşebbüs suçundan mahkum edilmiş ve hapis cezası adli para cezasına çevrilmiştir. Ancak, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiştir. Rüşvet teklifine konu para müsaderesi yapılmıştır. Kararda, suç tarihi itibarıyla adli sicil kaydındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması şeklindeki kararların yasal engel teşkil etmeyeceği, arşiv kaydındaki tecilli ilamın ise 765 sayılı TCK'nın 95/2. maddesi gereğince esasen vaki olmamış sayılacağı belirtilmiştir. Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmamasının nedeni, daha önceden kasti bir suçtan mahkumiyetinin bulunduğu şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle verilmesidir. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 55/1 yerine 54/1. maddesine göre müsadere kararı verilmiştir. 765 sayılı TCK'nın 95/2. maddesindeki tecilli ilamın esasen vaki olmamış sayılacağı belirtilmiştir. Sanığın suçunun işlenmesindeki özellikleri, kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık gibi faktörlere göre, hakkında takdiri indirim uygulanmıştır.

5. Ceza Dairesi 2014/1607 E. , 2016/3094 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Rüşvet vermeye teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 2010/4-71 Esas, 2010/76 sayılı Kararında da belirtildiği üzere; suç tarihi itibarıyla adli sicil kaydındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması şeklindeki kararların yasal engel teşkil etmeyeceği, arşiv kaydındaki tecilli ilamın ise 765 sayılı TCK"nın 95/2. maddesi gereğince esasen vaki olmamış sayılacağı nazara alındığında, duruşma tutanaklarına yansımış olumsuz bir hali bulunmaması nedeniyle hakkında TCK"nın 62. maddesi gereğince takdiri indirim uygulanan ve "kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ve suçun işlenmesindeki özellikler" şeklindeki gerekçeyle aynı Kanunun 50. maddesi uyarınca hükmedilen hapis cezası adli para cezasına çevrilen sanık hakkında, CMK"nın 231/6. maddesindeki objektif ve subjektif koşullar değerlendirilmeksizin, "daha önceden kasti bir suçtan mahkumiyetinin bulunduğu" biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Rüşvet teklifine konu paranın, suçun işlenmesi için sağlanan maddi menfaat niteliğinde olması nedeniyle TCK"nın 55/1 yerine 54/1. maddesine göre müsadere kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.