MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVALILAR : 1-ODAK İNŞAAT MÜHENDİSLİK MADENCİLİK SAN. VE TİC. A.Ş.
2-AGORA SİNEMA TURİZM VE HİZMET İŞLETMECİLİĞİ TİC. A.Ş.
ADLARINA VEKİLLERİ AVUKAT ...
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen karar, süresi içinde taraflar vekilleri tarafından temyiz edilmiş ve davacı tarafından duruşma talep edilmiş ise de; duruşma gününün taraflara tebliği için tebligat gideri verilmediğinden duruşma isteğinin reddine ve incelemenin dosya üzerinden yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili müvekkilinin iş sözleşmesinin davalılar tarafından haklı sebep olmadan feshedildiğini belirterek kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı ile birkısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, süresi içerisinde taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu"nda 32. maddenin ilk fıkrasında, genel anlamda ücret, bir kimseye bir iş karşılığında işveren veya üçüncü kişiler tarafından sağlanan ve para ile ödenen tutar olarak tanımlanmıştır.
Çalışma yaşamında daha az vergi ya da sigorta pirimi ödenmesi amacıyla zaman zaman, iş sözleşmesi veya ücret bordrolarında gösterilen ücretlerin gerçeği yansıtmadığı görülmektedir. Bu durumda gerçek ücretin tespiti önem kazanır.
Dosya içeriğine göre davacı, Pazarlama ve Halkla İlişkiler Müdürü olarak en son sosyal yardımlar dışında net 4.334,00 TL ücretle çalıştığını iddia ederken davalı sosyal yardım hariç brüt 1.200,00 TL aldığını savunmuştur. Mahkemece, Park Bornova AVM"den gönderilen emsal ücret araştırması sonucuna göre en son net 1.930,00 TL ücretle çalıştığı kabul edilerek karar verilmiştir. Ancak anılan araştırma reklam ve tanıtım sorumlu olarak görev yapan çalışan için yapılmış olup davacının en son ücretinin tespiti yönünden benimsenmesi isabetli olmamıştır.
Davacı, dosyaya sunduğu, cari hesap fişlerindeki miktarlar ve bordroda gösterilen değerler toplamına göre gerçek ücretinin tespiti gerektiğini savunmuştur. Bu belgeler davalı tarafından kabul edilmemiştir. Ancak, davalının sunduğu bordrolara göre, 2011 yılı Ocak ayında, bir başka işçi, davacı yerine, aynı işi yapmak üzere brüt 2150,25 TL ücretle göreve başlatılmıştır. Bu durum davacının bordrosundaki ücretin gerçeği yansıtmadığını da göstermektedir. Davacının kıdemi ve mesleki deneyimi, Forum Bornova AVM"den yapılan emsal ücret araştırması sonucu ve tüm dosya kapsamına göre davacının sosyal yardım hariç net 2.500,00 TL ücret çalıştığının kabul edilmesi dosya içeriğine uygun düşecektir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacı ve davalı arasındaki diğer uyuşmazlık davacı işçinin hak kazandığı halde ödenmeyen fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacağı bulunup bulunmadığı konusundadır.
Dosya içeriğine göre davacı tanıklarının işverene karşı davaları bulunmaktadır. Bu sebeple salt bu tanıkların beyanları ile sonuca gidilmesi isabetli olmayacaktır. Davacı tarafından sunulan çalışma çizelgelerinin ise, imzalı bordrolardaki tahakkuklarla uyumlu olduğu anlaşılmaktadır. Bu sebeple imzalı bordrolarda gösterilenden daha fazla çalışma yapıldığı yazılı delillerle kanıtlanamamıştır. Ancak anılan tahakkuklar bordroda gösterilen ücret üzerinden ödenmiştir. Bordrolarda gösterilen fazla mesai ve genel tatil çalışmalarının karşılığının gerçek ücret üzerinden hesapanarak ödenen miktarlar mahsup edildikten sonra bakiyesinin hüküm altına alınması gerekmektedir.
4-Taraflar arasındaki diğer sorun işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasındadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Dosya içeriğine göre, davacının 2003 ve 2005 yıllarında kullandığı toplam ondört günlük yıllık iznin, kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlerin hesaplanması sırasında dikkate alınmadığı anlaşılmaktadır. Anılan belgeler değerlendirilerek yıllık izin ücreti alacağının hesaplanması gerekmektedir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.02.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.








H.Y.D.