MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin fazla çalışma yaptığını, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalıştığı halde karşılığının ödenmediğini belirterek anılan alacak kalemlerinin hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı definde bulunmuş ve davacının çalışmalarının kart basma sistemi ile takip edildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, süresi içerisinde davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla mesai yapıp yapmadığı, hafta tatili günlerinde çalışıp çalışmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununun 46ncı maddesinde, işçinin tatil gününden önce aynı Yasanın 63üncü maddesine göre belirlenmiş olan iş günlerinde çalışmış olması koşuluyla, yedi günlük zaman dilimi içinde yirmidört saat dinlenme hakkının bulunduğu belirtilmiş, işçinin hafta tatili gününde çalışma karşılığı olmaksızın bir günlük ücrete hak kazanacağı da 46ncı maddenin ikinci fıkrasında hüküm altına alınmıştır.
Fazla çalışma yaptığını, hafta tatili günlerinde çalıştığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma ve hafta tatili alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışma ve hafta tatili çalışmasının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, bu çalışmaların yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma ve hafta tatili çalışması olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davalı tarafından sunulan işe giriş çıkış kayıtlarına göre, 2011 yılına kadar hafta içi beş gün, bu tarihten sonra cumartesi dahil haftada altı gün için fazla çalışma ücreti hesaplanmıştır. Yine 2011 yılına kadar cumartesi ve pazar çalışmalarının tamamı, bu tarihten sonra ise pazar çalışmaları hafta tatili adı altında hesaplanarak hüküm altına alınmıştır. Kayıtlarda "00" görünen giriş-çıkış saatleri tanık beyanlarına göre 08:00 ve 21:00 kabul edilmiştir. Ne varki bu hesap yöntemi dairemizce benimsenen ilkelere uygun düşmemektedir.
Öncelikle belirtmek gerekirki davacı tanıklarının işverene karşı açtıkları aynı nitelikte davaları bulunmaktadır. Bu sebeple işe giriş çıkış kayıtlarında "00" olan saatlerin husumetli tanık anlatımlarına göre belirlenmesi isabetli olmamıştır. Yalnız kayıtlardaki çalışma saatleri dikkate alınarak, günlük kanuni ara dinlenme süreleri mahsup edildikten sonra, tüm dönem için haftalık bazda ve kırkbeş saati aşan çalışmalar yönünden fazla mesai ücreti alacağı hesaplanmalıdır. Davacının yedi günlük zaman dilimi içerisinde kesintisiz en az yirmidört saat dinlenmediği haftalar bakımından, bir gün için hafta tatili ücreti alacağı hesaplanmalıdır. Bu yöntemle yapılacak değerlendirmeden sonra temyiz eden davalı lehine oluşan usuli kazanılmış haklar korunarak hüküm kurulmalıdır. Yetersiz bilirişi raporuna dayanılarak yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.02.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.









F.K.