Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/16189 Esas 2015/36426 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/16189
Karar No: 2015/36426
Karar Tarihi: 21.12.2015

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/16189 Esas 2015/36426 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Van 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Mahkemenin hükmü, suça sürüklenen çocuklar ve sanıklar arasında menfaat çatışması meydana gelmesine rağmen, farklı müdafilerin olmaması nedeniyle tek bir müdafi ile yargılamaya devam edilmesi sonucu verilmiştir. Ayrıca, suça sürüklenen çocuklar ile mağdur arasındaki olayda TCK'nin 29/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı karar yerinde tartışılmadan hüküm verilmiştir. Suça sürüklenen çocukların ortak yargılama giderlerinin her biri için ayrı ayrı tahsil edilmesi gerektiği gözetilmeyerek CMK'nin 324/2. maddesine aykırı davranılmıştır. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerini iptal etmesi nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gereklidir. Bu nedenlerle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nin 29/1, 53. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nin 324/2. ve 326. maddeleridir.

3. Ceza Dairesi 2015/16189 E. , 2015/36426 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 1 - 2014/152638
MAHKEMESİ : Van 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/01/2014
NUMARASI : 2012/193 (E) ve 2014/9 (K)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında suça sürüklenen çocuk Fatih"in doğum tarihinin 01.06.1995 olarak yazılması karşısında tebliğnamedenin (3) numaralı görüşüne, suça sürüklenen çocuklar hakkında farik ve mümeyyiz olup olmadıklarına dair doktor raporu tanzim edilmesine ilişkin savcılık talimat tarihinin 23.03.2009 olması ve ilgili raporlarda savcılığın 23.03.2009 tarihli talimatının ilgi tutulması karşısında tebliğnamenin (4) numaralı görüşüne iştirak edilmemiştir.
1) Sanıkların ve suça sürüklenen çocukların menfaat çatışması meydana gelecek şekildeki savunmaları karşısında farklı müdafilerce temsil edilmeleri gerektiği gözetilmeyerek tek müdafin müdafiliğinde yargılamaya devamla hüküm kurulması,
2) Kabule göre; olay gününün sabahında mağdurun çocuğu olan Emrah ile suça sürüklenen çocuklar arasında kavga meydana gelmesi, suça sürüklenen çocukların mahkemece alınan beyanlarında evlerinin önüne mağdurun geldiğini ve evlerini taşlamaya başladığını devamında hakaret ettiğini beyan etmeleri karşısında Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238-367 sayılı Kararı uyarınca sanıklar ve suça sürüklenen çocuklar hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29/1. maddesinin uygulanıp uygulanamayacağının karar yerinde açıkça tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Sanıkların ve suça sürüklenen çocukların sarfına sebebiyet verdikleri ortak yargılama giderlerinin her biri için ayrı ayrı tahsiline karar verilmesi gerektiği gözetilmeyerek 5271 sayılı CMK"nin 324/2. madesine aykırı davranılması,
4) 24.11.2015 gün 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki 1., 2., ve 4. fıkralarındaki bazı hükümlerin iptal edilmesi karşısında sanıklar hakkında TCK"nin 53. maddesinin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca CMUK"un 326/son maddesince sanıkların ve suça sürüklenen çocukların kazanılmış hakları dikkate alınarak BOZULMASINA, 21.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.