Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanığa, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesine göre, tebligatın bilinen en son adrese yapılması gerekir. Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Buna göre, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı hükmedilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazına ilişkin Kırklareli Denetimli Serbestlik Müdürlüğü tarafından çıkarılan davetiyenin sanığın savunmasında belirttiği aynı zamanda bilinen en son adresi olan “K. ...” adresine tebliğe çıkarıldığı, tebligatın muhatabın tanınmadığından bahisle iade olduğu, bunun üzerine çağrı yazısının sanığın mernis adresi yerine başka bir yurt içi ikametgah adresi olan “... adresine tebliğe çıkarıldığı, bu tebligatın da muhatabın tanınmadığından bahisle iade edilmesi üzerine başka işlem yapılmadan denetimli serbestlik tedbirine uymadığının kabul edilmiş olması karşısında; Denetimli Serbestlik Şube Müdürlüğü"nce sanığın mernis adresine tebligat yapılmak suretiyle, 17.04.2012 tarihli denetimli serbestlik tedbiri kararının infazının devamına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, mahkûmiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 26.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.