MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ-TESCİL-TENKİS


Taraflar arasında görülen tapu iptali tescil-tenkis davası sonunda, yerel mahkemece tapu iptali, tescil isteğinin reddine tenkis isteğinin kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davacılar vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ..."nin raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
-KARAR-
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali ve tescil, olmadığı takdirde tenkis isteğine ilişkindir.
Davacılar, mirasbırakan anneleri ...’ın üçüncü kişiden satın aldığı 371 ada 27 parsel sayılı taşınmazın 1/2 payını davalı oğlu adına tescil ettirdiğini, kalan 1/2 payı ise dava dışı ...’ı ara malik kullanmak suretiyle davalı oğluna devrettiğini, işlemlerin mirasçılardan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek, tapu kaydının iptali ile miras payları oranında adlarına tesciline, olmadığı takdirde tenkise karar verilmesini istemişlerdir.
Davalı, iddiaların doğru olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, temlik işlemlerin mirastan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olmadığı gerekçesiyle tapu iptal tescil isteğinin reddine, tenkis isteğinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; 371 ada 7, 25 ve 26 parsel sayılı taşınmazların tamamı dava dışı 3. kişiler adına kayıtlı iken 7 sayılı parselin 31.01.1990, 25 ve 26 sayılı parsellerin ise 11.09.1990 tarihinde 1/2’şer payla satış suretiyle mirasbırakan ile davalı adına tescil edildiği, yine anılan taşınmazların 11.09.1990 tarihinde tevhit edilerek dava konusu 371 ada 27 parsel sayılı taşınmazın oluştuğu ve 1/2’şer payla mirasbırakan ile davacı adına tescil edildiği, muris İlhan’ın ½ payın intifa hakkını üzerinde bırakıp çıplak mülkiyetini 25.03.1999 tarihinde dava dışı ...’a, ...’ın da 07.04.1999 tarihinde davalıya satış suretiyle devrettiği ve davalının çekişme konusu taşınmazın tamamının maliki olduğu anlaşılmaktadır.
Hemen belirtilmelidir ki, davada ileri sürülen iddianın içeriğine ve davalının savunmasına göre, yanlar arasındaki uyuşmazlık, murisin gerçekte bedelini bizzat ödeyip, üçüncü kişiden satın aldığı taşınmazı mirastan mal kaçırmak amacıyla tapu siciline yarar sağlamak istediği kişi adına kaydettirmesi halinde 1.4.1974 tarih 1/2 sayılı Yargıtay İnançları Birleştirme Kararının uygulama yeri bulup bulmayacağı noktasında toplanmaktadır.
Gerçekten, 01.04.1974 tarihli karar, konusu ve sonuç bölümü itibariyle, murisin kendi üzerindeki tapulu taşınmazlar yönünden yaptığı temliki işlemler için bağlayıcıdır. Somut olayda olduğu gibi bedeli ödenerek “gizli bağış” şeklinde gerçekleştirilen işlemler hakkında anılan Yargıtay İnançları Birleştirme kararının doğrudan bağlayıcı olma niteliği yoktur. Bunun yanı sıra, karara, yorum yoluyla gizli bağış iddialarına yönelik olarak uygulama olanağı sağlanamayacağı; Hukuk Genel Kurulunun 30.12.1992 tarih 586/782; 21.9.1994 tarih 248/538; 21.12.1994 tarih 667/856; 11.10.1995 tarih 1995/1-608 sayılı kararlarında belirtilmiş; Dairenin yargısal uygulaması bu doğrultuda kararlılık kazanmıştır.
Somut olaya gelince, toplanan deliller ve tüm dosya içeriğinden mirasbırakanın çekişmeli taşınmazdaki 1/2 payı dava dışı ...’ı ara malik kılmak suretiyle davalı oğluna mirasçılardan mal kaçırmak amaçlı ve muvazaalı olarak devrettiği sonucuna varılmaktadır.
Davalının 3. kişiden edindiği 1/2 pay bakımından ise dosya kapsamında dinlenen tanıklar bedelin mirasbırakan tarafından ödendiğini ifade etmişlerdir. Yukarıda değinildiği üzere bu tarz işlemler bakımından 1.4.1974 tarih 1/2 sayılı Yargıtay İnançları Birleştirme Kararı uygulanmaz, yani tapu iptali ve tescil isteği dinlenemez ise de tenkise tabi olduğu kuşkusuzdur.
Hal böyle olunca, ara malik kullanmak suretiyle davalıya temlik edilen 1/2 pay yönünden davacıların miras payı oranında tapu iptali ve tescil isteğinin kabul edilmesi, bu payların kabul edildiği gözetilerek tenkis hesabının buna göre yaptırılması (1/2 pay yönünden davacıların miras paylarını aldıkları gözetilerek saklı paylarının zedelenip zedelenmediğinin değerlendirilmesi) ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru değildir.
Davacıların temyiz itirazının açıklanan nedenlerden ötürü kabulü ile, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 13.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.