Tebliğname No : KD - 2014/59312
MAHKEMESİ : Gaziantep 4. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/12/2013
NUMARASI : 2011/758 (E) ve 2013/399 (K)

Dairemizin 05.10.2015 tarih ve 2015/4213 Esas - 2015/27187 Karar sayılı bozma ilamına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.12.2015 tarih ve KD-2014/59312 sayılı itirazı ile; “A.. K.. ile A.. Y.. arasında parkta meydana gelen kavga neticesinde bu şahısların yakınları arasında meydana gelen kavga sırasında olayla ilgisi bulunmayan, K. Y."in arkadaşı olan ve kavgayı aralamak isteyen mağdur V.. A.."nın üç bıçak darbesiyle yaşamsal tehlike geçirecek şekilde yaralandığı, olayın gerçekleşmesi esnasında olaya müdahale eden görevli polis memurlarının düzenlemiş oldukları 25/02/2009 tarihli tutanakta olayda kullanılan siyah saplı bıçağın sanık Ü.. Y.."in elinden elde edildiğinin tespit edildiği, olay yerinde bulunan tanık K.. K.."ın soruşturma aşamasında olay günü sıcağı sıcağına alınan 25/02/2009 tarihli kolluk ifadesinde, 29/09/2009 ve 21/12/2010 tarihli savcılık ifadelerinde ısrarlı ve istikrarlı bir şekilde mağdur Vedat"ı bıçakla yaralayanın kesinlikle sanık Ü.. Y.. olduğunu, bundan emin olduğunu beyan etmesi, mağdur Vedat"ın ise olaydan hemen sonra ifadesinin alınamaması, mağdurun yaklaşık iki ay kadar sonra alınan ifadesinde kendisini yaralayanın kim olduğunu bilmediğini ve şikayetçi olmadığını beyan etmesi, tanık Kerem"in ise taraflar barıştıktan sonra ısrarlı beyanından dönerek bıçağı sanığın elinde gördüğünü ancak Vedat"ı yaralayanı görmediğini beyan etmesi karşısında mağdur Vedat"ı yaralayanın sanık Ü.. Y.. olduğunun sabit olduğu, Mağdur Vedat ve tanık Kerem"in taraflar arasındaki husumet ortadan kalktıktan sonra sanığı cezadan kurtarmaya yönelik beyanlarda bulundukları"" şeklindeki gerekçe ile sanık Ü.. Y.."in mahkumiyetine dair Gaziantep 4. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 26.12.2013 gün ve 2011/758 E., 2013/399 K. sayılı hükmünün bozulması yönündeki Dairemizin 05.10.2015 gün ve 2015/4213 Esas, 2015/27187 Karar sayılı Kararının yeniden incelenerek ilgili hükmün ONANMASI talebi ile 6352 sayılı Yasanın 99. maddesiyle 5271 sayılı CMK"nin 308. maddesince yapılan itiraz üzerine dosyanın incelemesinde;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Dairemizin bozma kararında usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmaması nedeniyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.12.2015 tarih ve KD-2014/59312 sayılı itiraz istemi yerinde görülmemiş olduğundan itirazın reddi ile 5271 sayılı CMK’nin 308/2. fıkrası uyarınca Dairemizin 05.10.2015 tarih ve 2015/4213 Esas 2015/27187 Karar sayılı bozma kararı ile ilgili itirazın incelenmek üzere dosyanın Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE, 21.12.2015 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

MUHALEFET ŞERHİ:

Oluşa, kabule ve dosya içeriğine göre A.. K.."ın parkta A.. Y.."i eli ile itmesi üzerine A.. Y.. yere düşüp yaralanmıştır.
A.. Y.."in yakınları olan sanıklar, Ü.. Y.. bıçak ile M.. Y.. tabanca ile A.. Y.."i de yanlarına alarak olay yerine gitmişlerdir. Sanık Mehmet tehdit amacı ile iki el havaya ateş etmiştir. Sanık Ü.. Y.. ise siyah saplı ekmek bıçağı ile V. A.ı yaralayıp yaşamsal tehlike geçirmesine neden olmuştur.
Olayın gerçekleştiği esnada olaya müdahale eden görevli polis memurları olaya karışan tüm sanıkları yakalayıp düzenledikleri 25.02.2009 tarihli tutanakta sanık Ü.. Y.."in olaya karışan kişilerden biri olduğunu ve siyah saplı ekmek bıçağının da sanık Ü.. Y.."in elinden alındığını belirtmişlerdir.
Olay yerinde bulunan tanık K.. K.. baştan itibaren tüm anlatımlarında mağdur Vedat"ı bıçakla yaralayan kişinin sanık Ü.. Y.. olduğunu ısrarla bildirmiştir.
Tüm bu maddi deliller hep birlikte değerlendirildiğinde sanık Ü.. Y.. hakkında mahkemenin kurduğu hükümde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Olay esnasında bilinci kapalı olan mağdur Vedat"ın sıcağı sıcağına ifadesi alınmadığı
gibi ameliyat olup iyileştikten sonra da ifadesi alınmamış aradan iki ay gibi bir süre geçip sanıklarla barıştıktan sonra alınan ifadesine itibar edilerek beraatine karar veren çoğunluk görüşüne katılmamaktayız.