Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/8077 Esas 2019/19917 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8077
Karar No: 2019/19917
Karar Tarihi: 19.12.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/8077 Esas 2019/19917 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği karara göre, bir sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiş ancak diğer sanık hakkında yeterli delil bulunmadığı için beraat kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda ayrıca TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararının gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Bu karara göre, hak yoksunluklarının uygulanması infaz aşamasında gözetilmelidir. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nın 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıdır.

2. Ceza Dairesi 2019/8077 E. , 2019/19917 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık ... hakkında kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde ise;
Sanığın tüm aşamalarda üzerine atılı suçu kabul etmediğinin anlaşılması karşısında; sanığın hırsızlık suçunu işlediğine veya diğer sanığın hırsızlık suçuna iştirak ettiğine dair her türlü şüpheden uzak mahkumiyetine yeter nitelikte kesin ve inandırıcı delil bulunmaması nedeniyle hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 19.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.