Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2015/5315 Esas 2015/5510 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Dava dilekçesinde, kayyım atanması istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde, davaya konu ...Mahallesi 245 ada 35 parselde 7/14 hissesinin ..., 1/14 hissesinin ..., 1/14 hissesinin ... adına kayıtlı olduğunu, yapılan idari tahkikat neticesinde, bu kişilerin mahalle sakinlerince tanınmadığı, yıllar öncesinden kayıp oldukları, mirasçılarının olup olmadığının bilinmediği ve muhtarlık kayıtlarında herhangi bir kayıtlarının bulunmadığının tesbit edildiği gerekçeleri ile taşınmaz üzerinde hazine hak ve menfaatlerinin korunması için TMK.nun 427 ve ilgili maddeleri ile 3561 sayılı Kanun hükümlerine göre taşınmazın yönetimi için kayyım atanmasını talep etmiş, mahkemece ..."ın payı yönünden davanın reddine, .... ve ... payları yöünden davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
3561 sayılı Mal Memurlarının Kayyım Tayin Edilmesine Dair Kanunun 2/1. maddesinde “4721 sayılı Türk Medenî Kanununun 427 nci maddesine göre, bir kimsenin uzun süreden beri bulunamaması veya oturduğu yerin bilinememesi veya ortada bulunmayan ve miras açıldığında sağ olup olmadığı ispatlanamayan mirasçının payının resmen yönetilmesi amacıyla kayyım atanmasının gerektiği hallerde, vesayet makamı; bu kimselerin malları üzerinde Hazinenin hak ve menfaati bulunup bulunmadığını, mahallin en büyük mal memurluğundan araştırır. Hazinenin hak ve menfaatinin söz konusu olduğunun anlaşılması hâlinde, mahallin en büyük mal memurunu yönetim kayyımı tayin eder.”hükmü yer almaktadır.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden; davaya konu 245 ada 35 parseldeki taşınmazın tapuda 7/14 hissesinin ..., 1/14 hissesinin ..., 1/14 hissesinin ... adına kayıtlı olduğu, bu kişilerin öldüğü, mahkeme kararından sonra dosyaya sunulan nüfus kayıtlarından maliklerin mirasçılarının sağ ve belli olduğu anlaşılmıştır. Tüm malikler yönünden Türk Medenî Kanunu"nun 427. maddesi ile 3561 sayılı Yasada açıklanan koşullar gerçekleşmediği halde bir kısım maliklerin payı yönünden mahallin en büyük mal memurunun kayyım atanması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile şimdilik diğer yönleri incelenmeksizin hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 09.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.