MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalıya ait işyerinde uygulanmakta olan toplu iş sözleşmelerinde yer alan ücret artış düzenlemelerinin davacıya geç ve eksik uygulandığını, bu yönde daha önce kesinleşmiş ilam bulunduğunu belirterek 1. ve 2. dönem toplu iş sözleşmelerine dayalı ücret, ilave tediye ve ikramiye fark alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, gerekli ödemelerin tam olarak yapıldığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan ilk yargılamada davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, kararın davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 17.09.2015 tarihli ve 2014/14192 esas, 2015/25224 karar sayılı ilamı ile, “davacının 31.12.2004 tarihindeki yevmiyesinin önceki kararla kesinleştiğini ileri sürerek bu defa izleyen dönem için fark isteklerde bulunduğu, her davanın kendi içindeki delil durumuna göre değerlendirilmesi gerektiği, önceki davada belirlenen yevmiye, kesinleşen davaya konu istekler bakımından hüküm ifade ettiği, bu dava ise daha sonraki dönemi ilgilendirmekle işçinin hesaplamada esas alınacak başlangıç yevmiyesinin tarafların iddia ve savunmaları kapsamında bu davadaki delil durumuna göre belirlenmesi gerektiği, taraflar arasında davacının ücretinin tespiti hususu temel uyuşmazlığı teşkil ettiği, aynı olay nedeniyle davacı durumundaki işçilerin açtıkları davalarda, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 11.11.2009 tarihli ve 2009/9-438 esas, 2009/500 sayılı kararında belirtildiği gibi, iş yerinde zaman zaman davalı Bakanlıkça müktesep hak sayılmamak kaydı ile belirlenen giriş ücretleri nazara alınmaksızın toplu iş sözleşmesi ek/l-b cetvele göre giriş ücretlerinin belirlenmesi, toplu iş sözleşmesi zamlarının ise davacının işe girdiği tarihte iş yerinde yürürlükte olan toplu iş sözleşmesinin 40. maddesinde belirlenen tarihten itibaren uygulanarak hesaplanması ve sonuçta davalı uygulaması ile arada bir fark varsa bunun nedeninin ve kaynağının net olarak açıklanması ile fark alacakların hesaplanması gerektiği, bozma ilamına uyularak alınan bilirkişi raporunda, belirtilen şekilde ücret tespiti yapılmadığı, yine bakanlık oluru ile verilen ücretlere toplu iş sözleşmesi zamlarının uygulandığı anlaşılmakla Mahkemece denetime elverişli yeni bir bilirkişi raporu tanzim ettirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerektiği, diğer yandan davacının 14. dönem toplu iş sözleşmesi sonuna kadar toplu iş sözleşmesinden yararlandığı ihtilafsız olup 1. ve 2. dönem toplu iş sözleşmelerinden yararlanıp yararlanmadığı hususunda dosya arasında belge bulunmadığı, 1. dönem toplu iş sözleşmesinin 4/5. maddesi düzenlemesine göre, toplu iş sözleşmesinin imzalandığı tarihte sendika üyesi olmayan ve dayanışma aidatı ile de geriye doğru toplu iş sözleşmesinden yararlanma imkanı bulunmayan işçilerin toplu iş sözleşmesinden işverence yararlandırılmaları 2821 sayılı Sendikalar Kanunu"nun 36. maddesine uygun olarak taraf işçi sendikasının yazılı muvafakatına bağlı tutulduğu, dosya içeriğine göre 1. dönem toplu iş sözleşmesi 02.03.2009 tarihinde, 2. dönem toplu iş sözleşmesi ise 16.09.2010 tarihinde imzalandığı, davacının söz konusu toplu iş sözleşmelerinin tarafı işçi sendikasına üye olup olmadığı, birinci dönem için ise belirtilen durumun söz konusu olup olmadığının mahkemece araştırılması ve yaptırılacak bilirkişi incelemesinde bu durum dikkate alınması gerektiği” belirtilerek hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının 31.12.2004 tarihindeki yevmiyesinin önceki kararla kesinleştiğinden, izleyen dönemlerdeki ücret artışlarının belirlenen bu yevmiye üzerinden yapılıp yapılamayacağı noktasında toplanmaktadır.
Davacının, ll-14. dönem Toplu İş Sözleşmesindeki ücret artışlarının ücretine tam olarak uygulanmaması sebebiyle açtığı davada 31.12.2004 tarihindeki yevmiyesi 44,45 TL olarak belirlenmiş ve karar kesinleşmiştir. Dolayısıyla bu tarihe kadar belirlenen ücretin taraflar arasında bağlayıcı olduğunun kabulü zorunludur. Her ne kadar Dairemizce, önceki davada belirlenen yevmiyenin kesinleşen davaya konu istekler bakımından hüküm ifade ettiği, açılan bu davanın ise daha sonraki dönemi ilgilendirmekle işçinin hesaplamada esas alınacak başlangıç yevmiyesinin tarafların iddia ve savunmaları kapsamında bu davadaki delil durumuna göre belirlenmesi gerektiği belirtilmiş ise de, yukarıda yazılı sebepten dolayı 17.09.2015 tarihli bozma ilamının yevmiyenin belirlenmesine ilişkin bu kısmının maddi hataya dayalı olduğu anlaşılmaktadır. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 10.02.1988 tarihli ve 1987/2-520 esas, 1988/89 karar sayılı kararında belirtildiği üzere, Yargıtay"ca temyiz incelemesinin yapıldığı sırada dosyada bulunan bir belgenin gözden kaçırılması, maddi hata sebebi olarak açıklanmıştır. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 04.02.1959 tarihli ve 1957/13 esas, 1959/5 karar ve 09.05.1960 tarihli ve 1960/21 esas, 1960/9 sayılı kararlarında açıklandığı üzere Yargıtay’ca maddi hata sonucu verilen bir karara mahkemece uyulmasına karar verilmesi halinde dahi usulü kazanılmış hak oluşmaz ve Yargıtayın hatalı bozma kararından dönülmesi mümkündür.
Bu durumda, davacının 31.12.2004 tarihindeki yevmiyesinin 44.45 TL olduğu kabul edilerek sonuca gidilmelidir. Dosya kapsamına göre, davacının 1. Dönem Toplu İş Sözleşmesinden muvafakat ile yararlandırıldığı ve 2. Dönem Toplu İş Sözleşmesinden yararlandığı anlaşıldığından, bu yevmiyeye toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre yapılan artışların uygulanması suretiyle ortaya çıkacak fark alacakların hesaplanıp sonucuna göre bir karar verilmesi gerekmektedir.
Mahkemece bu husus gözetilmeden karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 28.02.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.