Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9051 Esas 2019/5330 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62, 51/1-3-6-7-8, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Karşıyaka İlçe Devlet Hastanesince düzenlenen 13/06/2014 tarihli raporda; katılanda meydana gelen kırıkların duyulardan veya organlardan birinin işlevinin sürekli zayıflaması ya da yitirilmesi niteliğinde bir arızaya yol açıp açmayacağı hususunun, olay tarihinden itibaren 1 yıl sonra Ortopedi ve Travmatoloji ve/veya Beyin Cerrahisi uzmanlarınca yapılacak muayene ve tetkikler sonucu değerlendirilebileceğinin belirtilmesi karşısında, bu hususta kati rapor aldırılmadan ve sanığın hukuki durumunun buna göre değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya kapsamı itibariyle, katılanın uğradığı zararın giderildiğine ilişkin beyan ya da belge bulunmadığı anlaşılmakla, mahkemenin sanık hakkında CMK"nın 231. maddesinin uygulanmamasına yönelik takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, tebliğnamede bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusura ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 22/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.