MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı kadın tarafından asıl davanın kabulü, kusur belirlemesi, reddedilen maddi ve manevi tazminat talepleri, tedbir ve iştirak nafaka miktarı, yargılama giderleri ile vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı kadının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki sebebine dayalı olarak görülen karşılıklı boşanma davasında ilk derece mahkemesince davalı-davacı kadının sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığı, birlik görevlerini ihmal ettiği, maaşı nedeniyle eşini küçük gördü, davacı-davalı erkeğin ise eş ve çocuklara karşı sevgisiz davrandığı, eşine fiziksel şiddet uyguladığı, zaman zaman evi terk ettiği, boşanmaya neden olan olaylarda davalı-davacı kadının ağır, davacı-davalı erkeğin hafif kusurlu olduğu gerekçesiyle asıl ve karşı davalann kabulü ile tarafların boşanmalarına, ortak çocuklar yararına tedbir ve iştirak nafakasına hükmedilmiştir. Bu karara karşı davalı-davacı kadın tarafından asıl davanın kabulü, kusur belirlemesi, reddedilen maddi ve manevi tazminat talepleri, tedbir ve iştirak nafaka miktarı, yargılama giderleri ile vekalet ücreti yönünden istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. İstinaf incelemesi yapan bölge adliye mahkemesince kadının istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Yapılan yargılama ve toplanan delillerden; davalı-davacı kadının eyleminin sadakatsizlik boyutuna varmayan güven sarsıcı davranış olduğu anlaşılmaktadır. O halde, güven sarsıcı davranışta bulunan, birlik görevlerini ihmal eden, maaşı nedeniyle eşini küçük gören davalı-davacı kadın ile fiziksel şiddet uygulayan, eş ve çocuklara karşı sevgisiz davranan, zaman zaman evi terk eden davacı-davalı erkek boşanmaya sebep olan olaylarda eşit kusurludur. Bu husus gözetilmeden davalı-davacı kadının ağır kusurlu kabul edilmesi doğru görülmemiş ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, kusur belirlemesine ilişkin gerekçenin açıklanan şekilde değiştirilerek ve düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir (HMK m. 370/2).
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün kusur belirlemesine ilişkin gerekçesinin DÜZELTİLEREK, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 04.03.2021 (Prş.)