Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/10437 Esas 2020/12718 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-f-son, 62, 52, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık, 03/06/2020 tarihli dilekçesiyle gerekçeli karar tebliğinin usulsüz olması nedeniyle temyiz hakkını kullanamadığından bahisle eski hale getirme talebiyle birlikte temyiz başvurusunda bulunduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK"un 311. maddesi hükmüne göre eski hale getirme talebi ile birlikte temyiz isteminde bulunulmuş olması halinde bu talebi inceleme merciinin Yargıtay"ın ilgili dairesi olduğu ve Tebligat Kanunu 10. maddesine göre bilinen en son adreste tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adrese kayıt sisteminde yer alan adresi araştırılarak buraya tebligat yapılması, bulunmaması halinde kendisine daha önce kanuni usullere göre tebligat yapılmış olması şartı ile aynı adrese anılan yasanın 35. maddesine göre tebligat yapılması, daha önce kendisine tebligat yapılan adresin olmaması halinde ise, adresin araştırması ile yeni adres tespitine çalışılıp, bulunamaması halinde ilanen tebligat yapılması gerektiği, sanığın yokluğunda verilen hükmün, duruşmada beyan ettiği ... Şirinevler/İstanbul adresi yerine, Şirinevler Mah. ...Bahçelievler adresine çıkartıldığı, tanınmadığından iade üzerine aynı adrese Tebligat Kanunu 35. maddesine göre tebliğ yapılmak suretiyle hükmün kesinleştirildiği; ancak açıklanan nedenlerle Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre yapılan bu tebliğin hukuki bir geçerliliğinin bulunmadığı, aynı yasanın 32/2 maddesi gereğince usulsüz tebliğ halinde, muhatabın hükmü öğrendiğini beyan ettiği tarihin tebliğ tarihi kabul edilmesi gerektiği, sanığın 24/09/2019 tarihli dilekçesiyle esas ve karar numarası vermek suretiyle uzlaşmak istediğini belirttiği, mahkemenin 27/09/2019 tarihli uzlaştırma talebinin reddine ilişkin ek kararının (hükmün 04/07/2016 tarihinde kesinleştiği belirtilerek) sanığa 07/10/2019 tarihinde tebliğ edildiği gözetilerek yapılan incelemede;
Sanık, yokluğunda verilip, 24/09/2019 tarihinde öğrendiği 12/05/2016 tarihli hükmü, CMUK’nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 03/06/2020 tarihinde temyiz ettiğinden, eski hale getirme ve temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 22/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.