MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 25.05.2016 tarih ve 2015/308-2016/465 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin yurtdışında lojistik alanında faaliyet gösterdiğini, ...’de faaliyetlerini mail yoluyla yürüttüklerini, dvaalı ile mail ortamında anlaşma sağlandığını ve ... arası taşıma hizmeti verdiğini, ancak araçların fazladan bekleme yapması nedeniyle düzenledikleri faturayı davalıya gönderdiklerini, faturaların ödemelerinin yapılacağının firma yetkilisi tarafından 16/05/2013 tarihli mail ile bildirilmesine rağmen ödeme yapılmadığını, faturalara dayalı olarak başlattıkları takibe davalının haksız yere itiraz ettiğini ileri sürerek itirazın iptali ile takibin devamını, %20"den aşağı olmamak kaydıyla icra inkâr tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; takibe dayanak faturaların tebliğ edilmediği gibi demuraj ödenmesini gerektirir belgelerin de sunulmadığını, ticari defterlerden anlaşılacağı üzere müvekkilinin davacıya borcunun bulunmadığını savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında taşıma ilişkisi kurulduğu, davalı yetkilisinin mail ile bekleme karşılığında ödeme yapılacağını teyit ettiği, ancak beklemenin davalı taraftan kaynaklı sebeplerle olup olmadığını ispat külfetinin davacı-taşıyıcı üzerinde olduğu, taşınan malın...’de kaç gün beklediğinin anlaşılamadığı, davacının her iki taşıt için ayrı ayrı 400 Euro demuraj talebi olduğu, davacı tarafından her ne kadar demuraj faturaları davalıya gönderilmiş ise de araçların demuraja sebep olacak şekilde beklediğinin ispata muhtaç olduğu, davalı şirket tarafından gönderilen maillerde bekleme yapıldığının açıkça kabul edilmemiş olduğu, bekleme yapıldığının kabul edilmesi halinde bile davacının beklemenin süresini ve beklemenin davalı taraftan kaynaklı sebeplerle olmadığını ispatlaması gerektiği, davacının iddiasını ispat edemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 30.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.