Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/30054 Esas 2016/2499 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ

..
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde yetkili yardımcısı olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının en son .........Portföy Yetkilisi ünvanı ile çalışmakta iken iş akdinin 10/12/2012 tarihinde fesh edildiğini, davacının anılan görevi yapmakta olduğu sırada banka müfettişlerince yapılan soruşturma sonucunda, müvekkili bankanın 980 müşterisinin ürün aktiflik bilgilerini telefon bilgileri ile birlikte .........."da çalışan bir şahsa göndermesi sebebiyle işyerinde olumsuzluklara sebebiyet verdiğinin tespit edildiğini bu nedenle iş akdine son verildiğini tazminatlara hak kazanmadığını, iş sözleşmesine göre fazla çalışma alacağının ücrete dahil olduğunu zamanaşımı süresinin de dikkate alınması gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalıya ait portföy bilgilerini 3. şahıslarla paylaştığı bu hareketin ahlak ve iyi niyet kurallarına aykırılık teşkil ettiği ve işveren açısından haklı fesih nedeni oluşturacağı bu nedenle davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanamayacağı ancak fazla çalışma ücreti alacağı olduğu diğer taleplerin reddi gerektiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Fazla çalışma ücretinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık vardır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, iş sözleşmesine göre fazla çalışma ücretinin normal aylık ücrete dahil olduğu belirtilmiş ise de hesap kısmında bu sözleşme hükmünün dikkate alınıp alınmadığı denetime elverişli şekilde gösterilmemiştir. Öte yandan davacınında itiraz etmediği haftalık 40 saatlik çalışmayı aşan 40 ile 45 saat arası olan çalışmaların da fazla sürelerle çalışma kabul edilmesi gerekirken fazla çalışma olarak kabul edilip hesaplama yapılması da hatalıdır.
3- Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda taktiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır . Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Somut uyuşmazlıkta, fazla çalışma ücreti hesabı işveren tarafından sunulan kayıtlara göre yapıldığından bu alacakdan takdiri indirim yapılması da isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 15/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.