Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/30964 Esas 2018/5225 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili ile davalılardan ... Elektrik Dağıtım A.Ş. vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil, hafta tatili ücreti alacaklarının ve geçici görev yolluğunun tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalıların cevabının özeti:
Davalı ... Ltd. Şti. ve davalı ... Elektrik Dağıtım A.Ş. vekili davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne kısmen reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davacı vekili ve davalı ... Elektrik Dağıtım A.Ş. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre; davacının tüm, davalı ... Elektrik Dağıtım A.Ş.’nin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 26. maddesi “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır.
Somut olayda, davacı taraf dava dilekçesinde, 20.04.2007 tarihinden 01.01.2013 tarihine kadar aralıksız çalıştığını iddia etmiştir. Ancak, davacı taraf 01.01.2013 tarihine kadar çalıştığını belirtmesine rağmen talebi aşılarak 31.01.2013 tarihine kadar dava konusu alacakların hesaplanması hatalıdır.
Diğer yandan, Sosyal Güvenlik Kurumu hizmet döküm cetvelinde davacının dava konusu yaptığı çalışma süresi içinde dava dışı başkaca işverenlerde de çalıştığı görülmekte olup söz konusu işverenlerin davalı asıl işverenle aralarındaki ilişki anlaşılamamaktadır. Ayrıca, yine hizmet döküm cetvelinden davacının dava konusu yaptığı çalışma süresi içinde çalışma bildirilmeyen boşluklarda görülmektedir. Davalı ile aralarındaki hukuki ilişki tespit edilmemiş işverenlerdeki çalışmalar ile davacının çalıştığına dair kayıt olmayan boşluk bulunan dönemlerin araştırma yapılmadan hesaplama yapılmış olması da hatalıdır.
Buna göre, davacının çalışmasının dava dilekçesinde belirtildiği üzere 01.01.2013 tarihinde sona erdiği kabul edilerek dava konusu yaptığı çalışma süresi içinde hizmet döküm cetvelinde çalışması bildirilen dava dışı diğer işverenlerin davalı asıl işverenle ilişkilerinin bulunup bulunmadığı varsa hukuki ilişkinin niteliği tespit edilerek ve davacının hizmet döküm cetvelinde boşluk bulunan dönemlerde fiilen çalışıp çalışmadığı konusunda gerekirse tanıkların da beyanları alınarak sonucuna göre değerlendirme yapılması gerekir.
Bu nedenle, eksik inceleme ile yazılı şekilde verilen kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.