Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2, 22/3, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Olay günü katılanın, sanığın sahibi ve yetkilisi olduğu ....San. Tic. AŞ"ye ait imalathanede, boru kesme makinesi yanında çalışmakta olduğu esnada, giymiş olduğu eldivenin büyük olması nedeniyle döner vasiyette olan boruya sarılması ve takiben katılanın el beşinci parmağından ikinci dereceden kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanması şeklinde gerçekleşen olayda, sanığın eyleminin TCK"nın 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksir hükümleri kapsamında olmadığı gözetilmeyerek, sanık hakkında yazılı şekilde fazla ceza tayini,
2) 5237 sayılı TCK"nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkûmiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceğinin düzenlendiği, madde uyarınca bir mesleğin icrasının yasaklanabilmesi için o mesleğin ruhsatnameye bağlı olarak yürütülmesi gerektiği dikkate alındığında, dosya içeriğine göre şirket sahibi ve yetkilisi olduğu tespit edilen sanığın icra ettiği mesleğin ruhsatnameye bağlı olarak yürütülen bir meslek olmadığı nazara alınmadan çalışma hürriyetini kısıtlayacak şekilde soyut ifadelerle 3 ay süre ile meslek veya sanatın icrasından yasaklanmasına karar verilmesi,
Kabule göre de;
3)Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 61/2. maddesine aykırı olarak, 5237 sayılı TCK"nın 22/3. maddesinin aynı Kanunun 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezadan sonra uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülerek, hükmün CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 22/04/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.