Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/6175 Esas 2021/2094 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6175
Karar No: 2021/2094
Karar Tarihi: 03.03.2021

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/6175 Esas 2021/2094 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişiyi resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum etti. Ancak yapılan incelemede, kararın sanık müdafinin vekilinin yokluğunda verilmesine rağmen vekile yapılan tebligat yapılmaması nedeniyle hatalı olduğu ortaya çıktı. Bu nedenle, sanık müdafinin temyiz dilekçesi hakkı kullanılamamıştı. Ayrıca, suçun kanunun belirlediği zamanaşımı süresi geçtiği için, sanığın yargılanamayacağına karar verildi.
Kanun maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nin 311. maddesi
- 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 11. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e ve 67/4. maddeleri
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi
- 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi

11. Ceza Dairesi 2020/6175 E. , 2021/2094 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Asıl karar; mahkumiyet
Ek karar; eski hale getirme

5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme mercinin Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğu ve sanık müdafinin eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunduğu anlaşıldığından, mahkemenin 14/02/2018 tarihli eski hale getirme talebinin kabulüne dair ek kararı kaldırılarak yapılan incelemede;
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 11. maddesi gereğince vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligatın vekile yapılması gerektiği gözetilmeden, yoklukta verilen kararın vekil yerine asile tebliğ edilmesi nedeniyle sanık müdafinin öğrenme üzerine 08/02/2018 tarihinde verdiği temyiz dilekçesinin süresinde olduğunun kabulü ile inceleme yapılmıştır.
Sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun Kanun’daki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, 03.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.