Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/11217 Esas 2018/4105 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/11217
Karar No: 2018/4105
Karar Tarihi: 30.05.2018

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/11217 Esas 2018/4105 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı tarafın markaya tecavüz ve haksız rekabet iddialarıyla açtığı davada, mahkeme markaya tecavüz iddialarını reddederken, haksız rekabet iddialarını kabul etmiştir. Birleşen davada ise markanın hükümsüzlüğü istemi kabul edilmiştir. Karar davalı vekiline tebliğ edilmiş, ancak temyiz süresi geçtikten sonra davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Adli tatil süresi içinde temyiz edilmediğinden, temyiz istemi süre yönünden reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı Türk Muhakemeleri Kanunu'nun 104. maddesi
- 438/1 madde, HUMK 3156 sayılı Kanun ile değiştirilmiştir.

11. Hukuk Dairesi 2016/11217 E. , 2018/4105 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı... Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28.04.2016 gün ve 2016/46-2016/89 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dava, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanun ile değişik 438/1 maddesi hükmü gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Asıl dava markaya tecavüzün ve haksız rekabetin tespiti ve meni istemine, birleşen dava ise marka hükümsüzlüğü istemine ilişkindir. Mahkemece asıl davanın reddine birleşen davanın ise kabulüne karar verilmiş, karar davalı vekiline 19.08.2016 tarihinde tebliğ edilmiş ve hüküm 15günlük yasal temyiz süresi geçtikten sonra 07.09.2015 günü davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 6100 sayılı HMK 104. maddesine göre; adli tatile tabi olan dava ve işlerde, bu Kanunun tayin ettiği sürelerin bitmesi tatil zamanına rastlarsa, bu süreler ayrıca bir karara gerek olmaksızın adli tatilin bittiği günden itibaren bir hafta uzatılmış sayılır. Bu durumda, davalı vekilinin yasal süreden sonra kararı temyiz ettiği anlaşıldığından, süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay da bu konuda karar verebileceğinden, davalı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 30.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.