Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/12586 Esas 2018/4104 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/12586
Karar No: 2018/4104
Karar Tarihi: 30.05.2018

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/12586 Esas 2018/4104 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, yapılan icra takibine itirazın iptali talebine ilişkindi. Mahkeme davanın kabulüne karar verdi ancak kabul edilen miktar, kesinlik sınırının altında kaldığı için davalı vekilinin temyiz istemi miktardan reddedildi. Karar, HUMK’nın 427/2. maddesi uyarınca kesinleştiği ve 5219 sayılı Kanun ile değiştirildiği için temyiz istemi reddedildi. Kanun maddesi, miktarı veya değeri 1.000,00 TL'yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararların kesin olduğunu belirtir. Yukarıda bahsedilen karar, 11. Hukuk Dairesi 2016/12586 E. ve 2018/4104 K. sayılı kararıdır.

11. Hukuk Dairesi 2016/12586 E. , 2018/4104 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
( DENİZCİLİK İHTİSAS MAHKEMESİ SIFATIYLA)

Taraflar arasındaki davadan dolayı Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 20/04/2016 gün ve 2015/322-2016/184 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK’nın 21/07/2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, 25.04.2016 karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL"dir. Dava dilekçesinde, yapılan icra takibine itirazın iptali talep edilmiş, davaya esas değer 2.162,80 TL olarak gösterilmiş ve mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir. Mahkemece kabul edilen miktar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin miktardan REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 30/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.