Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/6234 Esas 2016/4019 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/6234
Karar No: 2016/4019
Karar Tarihi: 28.06.2016

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/6234 Esas 2016/4019 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi         2015/6234 E.  ,  2016/4019 K.
"İçtihat Metni"



MAHKEMESİ :....Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı... ile davalı....gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- KARAR -
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında, farklı bölgeler için 11.06.2010, 13.07.2010 ve 28.12.2010 tarihlerinde sistem bağlantı ve sistem kullanım anlaşmaları imzalandığını, davalının, anılan anlaşmalara dayalı olarak “fiderlere 00:00-24:00 saatleri arası üç veya daha fazla arıza intikal ederek kesicinin açıldığı” iddiasıyla, Şubat 2011 dönemine ilişkin olarak müvekkiline 28.02.2011 tanzim tarihli ve 41.420,73 TL tutarlı ceza faturası gönderdiğini, müvekkilinin fatura bedelini ödemek zorunda kaldığını, sözleşme uyarınca herhangi bir ihtar göndermeden ve ihlalin düzeltilmesi için süre verilmeden ceza uygulanamayacağını, faturanın dayanağı olan açma sayılarında mutabakat sağlanmadan cezai şart uygulanmasının mümkün olmadığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 41.420,73 TL"nin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, yapılan tüm işlemlerin mevzuata ve taraflar arasındaki sözleşme hükümlerine uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacının herhangi bir ihtirazi kayıt koymadan fatura bedelini ödediği, ödeme tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı BK"nın 62. maddesi (TBK 78.mad.) , “Borçlu olmadığı şeyi ihtiyariyle ile veren kimse hataen kendisini borçlu zan ederek verdiği ispat etmedikçe onu istirdat edemez.” hükmünü içerdiği, davacının sözleşme hükümlerine göre borçlu olup olmadığını ödeme sırasında bilmesi gerektiğinden, bilerek ödediği cezanın iadesi için dava açamayacağı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davalı yararına takdir olunan 1.350,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 28.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.