Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8049 Esas 2019/5303 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8049
Karar No: 2019/5303
Karar Tarihi: 18.04.2019

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8049 Esas 2019/5303 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum olmuştur. Ancak, yapılan incelemeler sonucu, sanığın eksik inceleme ile hüküm kurulduğu ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiği belirlenmiştir. Kararın usul ve yasaya aykırı olmadığı ancak sanık hakkında verilen cezada Kanuna aykırılık bulunduğu tespit edilmiştir. Sanık hakkında verilen temel cezanın arttırılması sırasında gerekli ibarelerin kullanılmadığından dolayı hüküm BOZULMUŞTUR. Ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen konularda aynı kanunun verdiği yetkiye istinaden, hükmün diğer yönlerinin uygun olduğu tespit edilerek düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri: TCK'nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4, 53/6, 89/2 ve 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2017/8049 E. , 2019/5303 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin hükümlerin uygulanması gerektiğine, tayin edilen cezaya, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı tarafından düzenlenen 16.06.2014 tarihli raporda, katılandaki yaralanmanın organlardan birinin işlevinin sürekli zayıflaması şeklinde olduğunun tespit edilmesi karşısında, sanık hakkında hükmolunan temel cezanın TCK"nın 89/2. maddesi uyarınca arttırılması sırasında yapılan uygulamada (b) bendi yanında, ayrıca (a) bendinin de gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının (2) numaralı bendinde yer alan, “vücudunda kemik kırığı” ibaresinden sonra gelmek üzere, "ve organlardan birinin işlevinin sürekli zayıflaması şeklinde" ile "ve (a)" ibarelerinin yazılması suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.