Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/2214 Esas 2018/5590 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2214
Karar No: 2018/5590
Karar Tarihi: 12.04.2018

Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/2214 Esas 2018/5590 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan sanığa verilen cezanın, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkarılmasına karar vermiştir. Ancak, sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas olabilecek başka bir mahkumiyet kaydı bulunmadığı ve daha önce verilen adli para cezasının kesin nitelikte olduğu için tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı sonucuna varılmıştır. Kararda, Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b, 168/2, 58/6 ve 51. maddeleri ile Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 305/1-son ve 4. fıkra (d) bendleri yer almaktadır.

13. Ceza Dairesi 2018/2214 E. , 2018/5590 K.

"İçtihat Metni"

KANUN YARARINA BOZMA

Hırsızlık suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-b ve 168/2. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hapis cezasının aynı Kanun"un 58/6. maddesine göre mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve anılan Kanun"un 51. maddesi gereğince ertelenmesine dair Isparta 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/05/2009 tarihli ve 2009/76 esas, 2009/274 sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 27.02.2018 gün ve 94660652-105-32-339-2018-Kyb sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 07.03.2018 gün ve 2018/18615 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,

MEZKUR İHBARNAMEDE;

Sanığın tekerrüre esas alınan Isparta Sulh Ceza Mahkemesinin 12/12/2006 tarihli ve 2006/742 esas, 2006/1000 sayılı kararına konu 100,00 Türk lirası adlî para cezasının, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu 305/1-son maddesi uyarınca kesin olması karşısında, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Sanığın adli sicil kaydına konu olan ve tekerrüre esas alınan Isparta Sulh Ceza Mahkemesinin 12/12/2006 tarihli ve 2006/742 esas, 2006/1000 karar sayılı ilâmı ile verilen 100 Türk lirası adli para cezasının miktarı itibariyle hüküm tarihinde 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğu ve aynı Kanun"un 305/son maddesi gereğince tekerrüre esas olmayacağı, sanığın suç tarihi itibari ile de adli sicil kaydında tekerrüre esas olabilecek başkaca bir mahkumiyet kaydının bulunmadığının gözetilmemesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden istemin KABULÜ ile Isparta 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/05/2009 tarihli ve 2009/76 esas, 2009/274 karar sayılı kararının, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle; sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümden, TCK"nın 58. maddesi uyarınca sanığa verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkarılmasına, hükmün diğer kısımlarının AYNEN MUHAFAZASINA, 12/04/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.