Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/11525 Esas 2019/12941 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11525
Karar No: 2019/12941
Karar Tarihi: 22.10.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/11525 Esas 2019/12941 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme, bir çocuk hakkında nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet hükmü verdi. İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen 2.000 TL adli para cezası itibariyle temyize mümkün olmadığı belirtildi. Hırsızlık suçuna yönelik temyiz isteminin incelenmesinde ise mahkeme kararının açık ve gerekçeli olmadığı, delillerin tartışılması, değerlendirilmesi ve nedenleri gösterilmeden hüküm kurulduğu belirtildi. Bu sebepten dolayı ilgili hükmün BOZULMASINA karar verildi. Kanunlar olarak ise 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanun’a eklenen ek 2. madde, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi ve Anayasa’nın 141, 5271 sayılı CMK’nin 34, 230. ve 289. maddeleri gösterildi.
17. Ceza Dairesi         2019/11525 E.  ,  2019/12941 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
    SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel mahkemece suça sürüklenen çocuk hakkında nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
    I-Suça sürüklenen çocuk hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
    14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan dolayı tayin edilen 2.000,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk ...’in temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
    II-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
    Anayasa"nın 141 ve 5271 sayılı CMK"nin 34, 230. ve 289. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının denetimine imkan verecek şekilde açık ve gerekçeli olması, gerekçe bölümünde mevcut delillerin tartışılması, değerlendirilmesi, reddedilen veya kanıtlama yönünden üstün tutulan delilerin neler olduğu ve nedenlerinin gösterilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması, bir başka deyişle eldeki delillerle neden bu sonuca varıldığının anlatılması gerektiği, tüm bunların ışığında ulaşılan kanaat, suça sürüklenen çocuğun suç oluşturduğu kabul edilen eylemi, bunun yasal unsurları ve nitelendirmesi, uygulanacak kanun maddeleri ve CMK’nin 230. maddesinde belirtilen diğer unsurların bulunması gerektiği gözetilmeden 01.10.2013 günlü hükmün açıklanmasının geriye bırakılmasına dair karara atıfta bulunularak gerekçesiz hüküm kurulması,
    Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ...’in temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 22/10/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.