Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8048 Esas 2019/5298 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8048
Karar No: 2019/5298
Karar Tarihi: 18.04.2019

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8048 Esas 2019/5298 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine hükmetmiştir. Sanık temyiz etmiştir ancak itirazları reddedilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 07/07/2009 tarihli kararı da dikkate alındığında, taksirli suçlarda suçun işlenmesinde kullanılan araçların belirlenmesinde TCK'nın 61/1 (b) maddesindeki gerekçede dayanılamayacağı belirtilmiştir. Bu nedenle hüküm 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu durumda, temel cezanın belirlenmesindeki diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğundan hüküm fıkrasındaki \"kullanılan araç\" ibaresi çıkarılarak hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri olarak; TCK'nın 89/1, 89/2-e, 62/1, 52/2-4. maddeleri ve CMUK'un 321. ve 322. maddeleri belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2017/8048 E. , 2019/5298 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm :TCK" nın 89/1, 89/2-e, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın adli para cezasının ödeyecek gücünün olmadığına, tayin edilen cezanın mağduriyetine sebep olacağına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde, TCK"nın 61/1. maddesinin (b) bendinde yer alan ""suçun işlenmesinde kullanılan araçlar"" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğundan, hüküm fıkrasındaki "kullanılan araç” ibaresinin çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.