Genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde kasten silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/22132 Esas 2020/11039 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/22132
Karar No: 2020/11039
Karar Tarihi: 05.03.2020

Genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde kasten silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/22132 Esas 2020/11039 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık kuru sıkı tabancayla ateş ettiği suçlamasıyla yargılanmıştır. Ancak, silahın saçma atan özellikte olmadığı, sadece ses ve gaz fişeği atabilen bir tabanca olduğu ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, suçun kabahat kapsamında olduğu ve zamanaşımına uğradığı belirlenmiştir. Mahkeme, sanığın hakkında açılan davayı düşürmüştür. Ancak, taşınması ve bulundurulması yasak olan silahın TCK. 54/4 maddesi uyarınca müsadere edilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK.nın 170/1-c madde ve fıkrası
- 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 36/1. madde ve fıkrası
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 322. maddesi
- 5226 sayılı Kabahatler Kanunun 20/2-c maddesi
- 6136 sayılı Kanun.

8. Ceza Dairesi 2017/22132 E. , 2020/11039 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde kasten silahla ateş etme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosyada bulunan Adana Kriminal Polis Laboratuvarı tarafından hazırlanan rapora göre, davaya konu gaz tabancasının namlusu içerisinde açıklık bulunduğu, uygun çapta saçma tanesi veya özel şekil ve nitelikteki benzeri maddelerin konulması suretiyle elde edilen özel nitelikli fişekleri de atabilecek nitelikte olduğu, teknik özelliklerinde sonradan değişiklik yapılmadığı orijinal halini koruduğu, sanıkta özel yapım mermi de ele geçirilememiş olması ve sanığın da silahın kuru sıkı silah olduğunu savunması karşısında; sanığın kuru sıkı tabanca ile ses ve gaz fişeği kullanarak havaya ateş etmesi şeklinde gerçekleşen eyleminin 5237 sayılı TCK.nın 170/1-c madde ve fıkrasında tanımlanan ve içinde silah ögesi bulunan suç tipine uygun bulunmadığı, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 36/1. madde ve fıkrasında tanımı yapılan gürültüye neden olma kapsamında olup idari yaptırımı gerektirdiği, ancak anılan Yasanın 20/2-c maddesi uyarınca soruşturma zamanaşımı süresinin 3 yıl olduğu, kabahat tarihinden inceleme tarihine kadar bu sürenin gerçekleştiği anlaşılmakla sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının konusu eylemin oluşturduğu kabahatin zamanaşımına uğraması nedeniyle 5226 sayılı Kabahatler Kanunun 20/2-c maddesi uyarınca “İdari yaptırım uygulanmasına yer olmadığına” 6136 sayılı Kanun kapsamında kalan taşınması ve bulundurulması yasak silah niteliğinde olan tabancanın TCK. 54/4 maddesi uyarınca müsaderesine, 05.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.