Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/11273
Karar No: 2018/5174
Karar Tarihi: 28.02.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/11273 Esas 2018/5174 Karar Sayılı İlamı

Özet:


Davalı işveren tarafından, haklı sebep gösterilerek feshedilen işçinin kıdem ve ihbar tazminat talepleri reddedilmiş, ancak fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücreti talepleri için zamanaşımı veya belge eksikliği gerekçesiyle talepleri kabul edilmemiştir. Davacı tarafın temyiz başvurusu sonucunda Yargıtay, davacının alacak talepleri için tanık beyanları ile ispatlamaya çalıştığı dönemi, daha önceki dönemlerdeki zamanaşımı hükümlerine tabi tutmadan yeniden değerlendirmesi gerektiğine karar vermiştir. Kararda işçiye ait olan 4857 sayılı İş Kanunu'nun 25/II-g bendi işleyişi ile, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 26. maddesi \"Taleple bağlılık ilkesi\" açık bir şekilde yer almıştır.
22. Hukuk Dairesi         2017/11273 E.  ,  2018/5174 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 22.02.2005 – 03.10.2013 tarihleri arasında iki dönem halinde olmak üzere bakım onarım sorumlusu olarak çalıştığını, iş akdinin haklı bir sebep olmaksızın feshedildiğini, müvekkiline 07.10.2013 tarihinde keşide edilen ihtarnamede 04.10.2013-05.10.2013-07.10.2013 tarihlerinde mazeretsiz olarak işe gelmediğinin ifade edildiğini ancak müvekkilinin iş akdinin, eşi ile davalı işyeri insan kaynakları sorumlusu Sibel Şölenci arasında yaşanan olay nedeniyle 03.10.2013 tarihinde feshedildiği söylenerek mesai bitmeden işyeri dışına çıkarıldığını ve 04.10.2013 tarihinde mesaiye gitmesine rağmen işbaşı yaptırılmadığını, müvekkilinin iş akdinin davalı işveren tarafından haklı bir sebep olmadan feshedildiğini, bu nedenle kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığını, müvekkilinin çalışma süresince yasal çalışma sürelerinin çok üzerinde çalıştırıldığını, bu çalışmaları karşılığı olan fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini, müvekkilinin 2009 yılına kadar üretim bölümünde vardiya amiri olarak her pazar, 2009 yılından itibaren ise bakım onarım sorumlusu olarak ayda iki pazar çalışma yaptığını, ayrıca çalışma süresi içerisindeki tüm ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını, ancak hak etmiş olduğu ulusal bayram ve genel tatil ücreti ve hafta tatili ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ve ulusal bayram genel tatili ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili; davacının 27.07.2011 tarihinde kendi isteği ile istifa etmesi üzerine ibraname imzaladığını, bu ibranamedeki tüm çalışmaların işyeri kayıtlarında gerçek, tam ve doğru olarak kayıtlı olduğunu, bordrolarda yazılı olan dışında hiçbir fazla mesai alacağı olmadığını, davacının bu alacaklarını aldığını, çalışılan ve çalışılmayan ulusal bayram ve genel tatil ve hafta tatillerine ilişkin ücretlerini aldığını, her ne ad altında olursa olsun başka hak ve alacağının olmadığını, feshin işveren açısından haklı sebebe dayandığının kabulü ile tüm alacak taleplerinin reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, davacının iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından 4857 sayılı İş Kanunu"nun 25/II-g bendi gereğince haklı sebebe dayanılarak feshedildiğinden kıdem ve ihbar tazminatlarının reddine, davacının yapmış olduğu fazla mesai çalışması ücretlerinin ödendiği ve davacının imzalı bordrolarda yer alan ücretinden daha fazla, fazla mesai çalışması yaptığının eş değer yazılı belge ile ispat edemediğinden fazla mesai ücreti talebinin reddine, davacının 2009 senesinden öncesi için talep ettiği genel tatil ve hafta tatili ücreti taleplerinin zamanaşımına uğradığından genel tatil ve hafta tatili ücreti taleplerinin reddine, buna göre davacının davasının tümden reddine karar verilmiştir.
    Temyiz Başvurusu:
    Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin bulunup bulunmadığı noktasındadır.
    Hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalıştığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacaklarının ödendiği varsayılır.
    Çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir.
    Somut olayda, Mahkemece, davacının 2009 yılına kadar hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının hesaplanması talebinde bulunduğu değerlendirilmiş ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 26. maddesinde düzenlenen "Taleple bağlılık ilkesi" gereğince 2009 yılı ve sonrası için değerlendirme yapılmamış, 24.03.2009 tarihinden öncesine ilişkin ise taleplerin zamanaşımına uğradığından bahisle hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacak kalemlerinin reddine karar verilmiştir. Ancak dava dilekçesi dikkate alındığında; davacının 2009 yılına kadar üretim bölümünde vardiya amiri olarak her pazar günü, 2009 yılından itibaren de bakım onarım sorumlusu olarak ayda 2 pazar günü olmak üzere ve çalışma süresi içerisindeki tüm ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı, kendisine bu çalışmaları karşılığı hak ettiği hafta tatili ücreti ile ulusal bayram genel tatil günü ücret alacaklarının ödenmediği iddia edilerek dava açtığı anlaşılmaktadır. Dolayısıyla mahkeme kabulü aksine, davacının yalnız 2009 yılına kadar değil 2009 yılı ve sonrası içinde söz konusu alacak kalemlerinin hesaplanarak tarafına ödenmesini talep ettiği görülmektedir. O halde Mahkemece, zamanaşımına uğrayan 24.03.2009 öncesi dönemin dikkate alınmayarak, bu tarihten sonrası dönem için de dosya içerisinde yer alan 27.07.2011 tarihli davacının imzasının yer aldığı ibranamenin de değerlendirilmesi suretiyle, davacı ile çalışma dönemleri aynı olan tanıkların beyanı yeniden değerlendirilmek suretiyle söz konusu alacak talepleri hakkında hüküm tesisine gidilmelidir. Bu husus gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.




    H.Y.D.

    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi