MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : 1-Sanık ... hakkında güveni kötüye kullanma suçundan,TCK"nın 155/1,62,50/1-a ve 52/2-4 maddeleri uyarınca mahkumiyet
2-Sanık ... hakkında güveni kötüye kullanma suçundan, CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat

Güveni kötüye kullanma suçundan sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmü, sanık ... hakkında verilen beraat hükmü, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-) Sanık ... hakkında güveni kötüye kullanma suçundan verilen beraat hükmüne yönelik yapılan temyiz başvurusunun incelenmesinde;
Sanık ..."ın üzerine atılı ""güveni kötüye kullanma" suçunun cezasının miktarı ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/4. maddelerinde öngörülen olağan zamanaşımı süresinin 8 yıl olduğu ve zamanaşımını kesen en son işlemin de sanık hakkında yapılan 28/02/2012 tarihli sorgu işlemi olduğu, 8 yıl olan olağan dava zamanaşımının sorgu tarihinden, inceleme tarihine kadar dolmuş olduğu anlaşılmakla, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince sanık ... hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
2-) Sanık ... hakkında güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz başvurusunun incelenmesinde;
Sanık ..."e yüklenen "güveni kötüye kullanma" suçu nedeniyle, hükümden sonra ve 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemleri yapılmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.