MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
AVUKAT ...
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 03.03.2008- 28.01.2013 tarihleri arasında davalı işveren nezdinde aşçı olarak çalıştığını beyan ederek, fazla mesai ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, süresi içinde her iki taraf vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.

Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece hükme esas teşkil eden bilirkişi raporuna göre, tanık beyanları değerlendirilerek davacının haftaiçi 8.00-21.00 saatleri arası günlük bir buçuk saat ara dinlenme ile günde onbir buçuk saat çalıştığı, cumartesi günleri ise 8.00-13.00 saatleri arası beş saat çalışarak haftalık onyedi buçuk saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiş, ve bordro sunulmayan dönemler için bilinen son ücretin yasal asgari ücrete oranlanması ile hesaplama yapılmıştır.
Öncelikle, taraf tanıkları bayram ve resmi tatillerde izin yaptıklarını beyan etmişler, davacı asilin tanık olarak dinlendiği Seydişehir Asliye Hukuk Mahkemesi 2013/424E. sayılı dosyada da davacı, "resmi ve dini bayramlarda tatil olurdu", şeklinde beyanda bulunmuştur. Hesaplama yapılırken, bayram ve resmi tatillerde çalışma yapılmadığının kabulü ile bu günler hesaplama dışında tutulmalı ve davacı asilin tanık olarak dinlenildiği dosyadaki beyanı ile yeniden hesaplamaya gidilmelidir.
Diğer bir uyuşmazlık konusu, davacının aldığı ücret miktarına ilişkindir. Bilirkişi, davacının son ay ücretini bordrodaki ücrete göre 1.250,84 TL olduğunu kabul ederek hesaplama yapmıştır. Sunulan bordronun imzasız olmasının yanı sıra, davacı dava dilekçesinde işten ayrıldığı tarih itibariyle aylık net maaşının 890,00 TL olup, asgari geçim indirimi ile birlikte bu miktarın 971,93 TL olarak ödendiğini beyan etmiştir. Dolayısı ile davacı iddiasını aşar şekilde ücretin kabulü hatalı olmuştur.
Son olarak, bordro sunulmayan dönemler için bilinen son ücretin yasal asgari ücrete oranlaması yapılarak hesaplamaya gidildiği bilirkişi tarafından ifade edilmiş ise de, dosya kapsamındaki bordrolar dikkate alındığında hesaplama şeklinde de hata yapıldığı anlaşılmıştır. Dosyada son ay 2013/1 bordrosu imzasız olup, bunun dışındaki 2008, 2009, 2010, 2011, 2012 yıllarına ait imzalı bordrolar mevcuttur. Fazla mesai hesabı yapılırken bordrodaki ücret seviyesinin dikkate alınması gerekirken, asgari ücrete oranlama yapılarak hesap yapan bilirkişi raporuna itibar edilmesi hatalı olmuştur. Yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.







Ş.K.