MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 23/06/2016 tarih ve 2015/636-2016/519 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı .... ile akdettiği diğer davalıların müşterek müteselsil kefil olarak imzaladıkları genel kredi sözleşmesi kapsamında davalı ...nin muhtelif kurum ve kuruluşlara olan borcuna teminat olarak verilen toplam 17 adet teminat mektubunun toplam bedeli olan 1.009.254,06 TL"nin banka riskinin mevcut olduğunu ileri sürerek, anılan tutarın müvekkili banka nezdinde açılan bir hesapta depo edilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı yanın müvekkili şirket lehine dava konusu teminat mektuplarını düzenlediğini ve müvekkili şirkete teslim etmiş olduğunu ispat etmesini gerektiğini, teminat mektuplarının teslim edilmiş olsa dahi muaccel hale gelmediğini, bedellerinin davacı bankadan talep edilmediğini, kefillerin talep edilen depo bedelinden sorumlu olmadığını, davacı yanca talep edilen faiz oranının fahiş olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasındaki 29/09/2011 tarihli Genel Kredi Sözleşmesi gereğince davacı bankanın teminat mektuplarının depo edilmesini talep hakkının bulunduğu ve sözleşmenin kefaleti düzenleyen maddesinde genel kredi sözleşmesinin kefaletin niteliğine aykırı olmayan maddelerinin kefilleri de bağlayacağının düzenlendiği, yine müşterinin bankaya bu kredi sözleşmesinden veya her ne sebeple olursa olsun, gerek yalnız, gerekse diğer kişilerle birlikte aslen veya kefil sıfatıyla borçlandığı kredilere kefil olmalarının düzenlendiği, özellikle kefillerin teminat mektubu, garanti ve kontrgaranti kredileri noktasında herhangi bir ihtirazi kayıt ve çekince koymadıkları, dolayısıyla kefillerin kefaletinin teminat mektubu kredilerini de kapsadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü

ile 21.01.2005 tarihli 29GDW53 no"lu 59.027,10 TL bedelli, 10.01.2005 tarih 29KDW53 referans no"lu 6.337,69 TL bedelli, 04.05.2012 tarih 29KD1250 referans no"lu 19.000,00 TL bedelli, 19.12.2011 tarih 29SB1131 referans no"lu 336.814,51 TL bedelli, 06.02.2012 tarih 29SB122 referans no"lu 342.394,82 TL bedelli ve 22.02.2012 tarih 29SB123 referans no"lu 75.680,00 TL bedelli teminat mektupları nedeniyle toplam 839.254,12 TL"nin davalıdan tahsili ile davacı bankada faiz getirmeyen bir hesapta depo edilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve hüküm fıkrasının 1. bendinde 21.11.05 tarihi yazılması gerekirken 21.01.2005 yazılmasının maddi hata niteliğinde olup merciince her zaman düzeltilebilecek nitelikte olmasına göre, taraf vekillerinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece, 22.02.2012 tarihli, 06.02.2012 tarihli ve 19.12.2011 tarihli teminat mektuplarının iade edilmediği gerekçesiyle anılan teminat mektuplarının tutarı da dahil edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmişse de, davalılar vekilinin temyiz dilekçesi ekinde sunduğu belgelerden anılan teminat mektuplarının karar tarihinden önce davacı bankaya iade edildiği anlaşılmakta olup, bu durumda bu husus değerlendirilerek bir karar vermek gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmeyip kararın davalılar yararına bozulması gerekmiştir.
3-Ayrıca, dava açıldıktan sonra iade edilen teminat mektupları yönünden davanın konusuz kaldığı gözden kaçırılarak, davanın kısmen reddi ile davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi de doğru görülmeyip kararın davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalılar yararına BOZULMASINA, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 30/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.