Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/5541 Esas 2019/5289 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5541
Karar No: 2019/5289
Karar Tarihi: 18.04.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/5541 Esas 2019/5289 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan Asliye Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edilmiştir. Mahkeme, önceden verilmiş bir bozma ilamı doğrultusunda karar vermiştir. Deliller ve kovuşturma sonuçlarına göre sanık hakkında bilinçli taksir koşullarının oluşmadığına ve lehe olan hükümlerin uygulanması gerektiğine karar verilmiştir. Ancak, sanık hakkında bilinçli taksirle ölüme neden olma suçundan verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi, kanuna aykırıdır ve mahalli Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazlarına uyulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK\"nın 89/4, 22/3, 50/4-1-a, 52/2-4, 53/6 ve 1412 sayılı CMUK\"un 321. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2018/5541 E. , 2019/5289 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 50/4-1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kazanılmış hakkın gözetilmediğine, bilinçli taksir koşullarının oluşmadığına, lehe olan hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında bilinçli taksirle ölüme neden olma suçundan verilen hapis cezasının TCK"nın 50/4. maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmemesi gerekirken, bu maddeye aykırı davranılarak hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.