Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14036 Esas 2019/19836 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14036
Karar No: 2019/19836
Karar Tarihi: 19.12.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14036 Esas 2019/19836 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Asliye Ceza Mahkemesi’nde görülen bir hırsızlık davasında sanığın mahkumiyeti yönünde karar verdi. Gerekçeli kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (TCK) 142/2-h maddesi uyarınca sanığa 3 yıl hapis cezası verildiği ve TCK’nın 143. maddesi uyarınca cezanın 1/3 oranında artırılmasına karar verildiği ancak eksik ceza tayini yapıldığı belirtildi. Aynı Kanun'un 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin kararı da göz önüne alınarak hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği ifade edildi. Kanun maddeleri detaylı olarak şöyle açıklanabilir:
- TCK 142/2-h madde: Hırsızlık suçunun nitelikli hallerinden biridir. Bu maddeye göre, \"gece vakti veya silahla veya diğer bir aletle tehdit ederek veya hırsızın kendisine güvenip yardımına veya korunmasına giren kişiyi hile veya şiddet kullanarak\" yapılan hırsızlık suçtur.
- TCK 143. madde: Nitelikli hırsızlık suçlarında, temel ceza alt sınırının 5 yıldan fazla olması durumunda cezanın 1/2 oranında artırılması öngörülmektedir.
- TCK 53. madde: Ceza infazı süresince hak yoksunluğu hükümleri öngören bu madde, suçluların belli haklarını kaybetmelerini ve sınırlamalarla karşılaşmalarını ifade etmektedir. Ancak Anayasa Mahkemesi, bu

2. Ceza Dairesi 2019/14036 E. , 2019/19836 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Oluşa ve dosya içeriğine göre mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamenin sanığın eyleminin yağma suçunu oluşturabileceğine dair bozma isteyen düşüncesine iştirak edilmemiş; suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesinde temel cezanın alt sınırının 5 yıl olduğu gözetilmeden yazılı şekilde 3 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi ve TCK"nın 143. maddesi uyarınca 1/2 oranında artırım yapılması gerektiği gözetilmeden 1/3 oranında artırım yapılarak eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; aynı Kanun"un 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 19.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.