Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 31/3, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hüküm, suça sürüklenen çocuk müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hüküm tarihinde 18 yaşını doldurmamış olan suça sürüklenen çocuk hakkında kapalı yapılması gereken duruşmanın açık yapılması ve kapalı duruşmada açıklanması gereken hükmünde açık duruşmada tefhimi, CMK"nın 185. maddesine aykırı ise de bu hususun telafisi mümkün bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış olup; suç tarihinde 18 yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuk hakkında tayin edilen seçenek tedbirin gereklerinin yerine getirilmemesi halinde, hapis cezasına çevrilerek hapis cezasının kısmen veya tamamen infazına karar verilmesi suretiyle 5275 sayılı Kanunun 106/4. maddesine aykırı davranılmış ise de Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuk müdafiinin bir nedene dayanmayan, katılan vekilinin ise eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, kusur oranına ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile eleştirilen husus dışında hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 18.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.