Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 22/3, 89/3-a, 31/3, 62, 52, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hüküm, suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hüküm tarihinde 18 yaşını doldurmuş olan suça sürüklenen çocuk hakkında açık yapılması gereken duruşmanın kapalı yapılması ve açık duruşmada açıklanması gereken hükmünde kapalı duruşmada tefhimi, CMK"nın 185. maddesine aykırı ise de bu hususların telafisi mümkün bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamış olup; suç tarihinde 18 yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuk hakkında tayin edilen seçenek tedbirin gereklerinin yerine getirilmemesi halinde, hapis cezasına çevrilerek hapis cezasının kısmen veya tamamen infazına karar verilmesi suretiyle 5275 sayılı Kanunun 106/4. maddesine aykırı davranılmış ise de Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuk müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Meydana gelen kazada katılanın hayati fonksiyonlarını ağır 4. derece etkileyecek kemik kırığına ve işlev zayıflamasına neden olacak şekilde yaralandığı gözetilerek, suça sürüklenen çocuk hakkında belirlenen temel cezadan TCK"nın 89/2-a-b maddesi uyarınca yarı oranında artırım yapılması gerekirken, TCK"nın TCK"nın 89/3-a maddesi uyarınca ayrıca 1 kat artırım yapılması suretiyle, suça sürüklenen çocuk hakkında fazla ceza tayin edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının TCK"nın 89/3-a fıkrasının uygulanmasına ilişkin 3. bendinin hükümden çıkarılarak yerine “SSÇ"nin eylemi neticesinde katılanda kemik kırığı ve işlev zayıflaması meydana geldiğinden TCK"nın 89/2-a-b maddesi gereğince cezasının yarı oranında arttırılarak SSÇ"nin 300 tam gün adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin yazılması, hükmün 4.bendinde yer alan “267 tam gün” ibaresinin çıkarılarak yerine “200 tam gün” hükmün beşinci bendinde yer alan “222 tam gün” çıkarılarak yerine “166 tam gün”,hükmün altıncı bendinde “112 tam gün” ve “4.440,00 TL” ibareleri çıkarılarak yerine “166 tam gün” ve “3.320,00 TL” yazılması suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.