Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/38354 Esas 2016/2214 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/38354
Karar No: 2016/2214
Karar Tarihi: 29.01.2016

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/38354 Esas 2016/2214 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, 1,750 TL alacağın tahsilini istemiş, mahkemece davayı kabul etmiş ve davalıdan 1,750 TL tahsil edilmesine karar vermiş. Davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelenerek, davalının temyiz hakkının bulunmadığına karar verilmiştir. Mahkeme, 14.7.2004 tarihli ve 5219 sayılı yasa ile değiştirilen HUMK'nın 427/2 maddesindeki temyiz parasal sınırının 1,890 TL olduğunu belirtmiştir. Karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, temyiz dilekçesi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri: HUMK'nın 427/2 ve 440/III-2 maddeleri.

13. Hukuk Dairesi 2015/38354 E. , 2016/2214 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile ...vekili avukat ... aralarındaki alacak davası hakkında .... Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 13.11.2014 gün ve 2014/711-950 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, 1,750 TL alacağın tahsilini istemiş, mahkemece, 13.11.2014 tarihinde davanın kabulüne, 1,750 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.890,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 29.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.