Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/3549 Esas 2017/2047 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3549
Karar No: 2017/2047
Karar Tarihi: 29.03.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/3549 Esas 2017/2047 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yozgat Sulh Ceza Mahkemesi, tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında uyuşturucu madde bulundurma suçunu işleyen sanığın ikinci suçtan açılan davasının kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle düşmesine karar verdi. Bu karar, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen ihlal nedeni sayılması hükmüne dayanarak alındı. Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen bu maddeye göre erteleme süresi zarfında kişinin tekrar uyuşturucu madde kullanması, satın alması veya kabul etmesi durumunda, ilgili suçtan ayrı bir soruşturma yapılmaz. Mahkeme kararını bozdu ve hükmün düzeltilmesine karar verdi. Kanun maddeleri: TCK'nın 191. maddesi, Kanun 6545'in 68. maddesi, CMK'nın 223. maddesi.

20. Ceza Dairesi 2015/3549 E. , 2017/2047 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın bu suçu, Yozgat Sulh Ceza Mahkemesi’nin 15/11/2012 tarih ve 2012/721 sayılı kararı ile hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş olduğu anlaşıldığından, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 29.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.