Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/11002 Esas 2018/5131 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
AVUKAT ...
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı , davalı ..."de sözleşmeli personel olarak çalışmakta iken 14/11/2007 tarihinde geçici olarak işten çıkartıldığını, Konya 1. İş Mahkemesinde açtığı dava sonunda 2007/1049 esas 2009/280 karar sayılı ilamı ile işe iadesine ve aksi halde tazminata hükmedildiğini, kararın Yargıtay tarafından bozulması üzerine yeniden yapılan yargılama sonunda verilen 2010/578 esas 2010/745 karar sayılı kararın Yargıtay 22. Hukuk Dairesi tarafından ortadan kaldırılarak Yargıtay tarafından hüküm kurulduğunu, 22/02/2012 tarihinde aynı Belediye"de işe başvurmasına rağmen 23/07/2012 tarihinde işe başlatıldığını, 25/02/2008 tarihinde işe başlatılması gerektiğini ileri sürerek 25/02/2008-23/07/2012 tarihleri arasındaki ödenmeyen ücretlerinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; öncelikle davanın idari yargıda görülmesi gerektiği gerekçesiyle görev itirazında bulunmuş, ayrıca davacının 22/02/2012 tarihine kadar davalı ..."ye iş başvurusunda bulunmadığını, davalı ..."nin ilgili davaların sonuçlarını beklediğini, zamanaşımı ve hak düşürücü sürelerin geçtiğini beyan ederek davanın esastan da reddini istemiştir.
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, süresi içerisinde davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında davacının ücret alacağının miktarı uyuşmazlık konusudur.
Somut uyuşmazlıkta , davalı işverenin 14.11.2007 tarihi itibariyle gerçekleştirdiği fesih işlemine karşı davacı tarafından açılan işe iade davasında feshin geçersizliğine karar verilmiş olup davacının çalıştırılmadığı en çok dört aylık süre için ücret ve diğer haklarının ödenmesi gerektiğine karar verilmiştir. Davacı tarafından her ne kadar işe iadeye ilişkin kararda işe başlatıldığı belirtilen tarihte aslında işe başlatılmadığı daha sonraki bir tarihte işe başlatıldığı ileri sürülerek boşta kaldığı tüm süre ücretinin hüküm altına alınması talep edilmiş ise de davacının işe başlatılması işe başlatmama tazminatına hak kazanıp kazanmamaya ilişkin olup İş Kanunu 21.maddesi uyarınca işe iade kararında belirtilen en çok dört aylık süreye ilişkin ücret ve diğer haklar bakımından davacının işe başlatılmaması etkili değildir. İş kanunu 21. madde son fıkrası da bu sonucu gerektirmektedir. Bu nedenle mahkemece davacının sadece ödenmeyen dört aylık ücret ve diğer haklarının hüküm altına alınması gerekirken yazılı gerekçe ile çalışmadığı sürenin tamamına ilişkin ücretin kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.







Ş.K.