MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair hükme yönelik temyiz talebinin reddi

İlk derece mahkemesince verilen hüküm ve ek karar sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi.
Yokluğunda hüküm verilen ve duruşma ifadesinde bildirdiği adrese gönderilmeyip doğrudan sanığın MERNİS adresine 7201 sayılı Tebligat Kanununun 21. maddesi uyarınca 30.12.2013 tarihinde yapılan gerekçeli karar tebliği usulsüz olduğundan, 17.10.2016 tarihli temyiz dilekçesinin süresinde yapılmış eski hale getirme ve temyiz başvurusu olarak kabulü ile temyiz isteminin reddine ilişkin 31.10.2016 günlü ek kararın kaldırılmasına ve yok hükmünde sayılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dosya içeriğine göre sanığın, zorla araca bindirmeye çalıştığı mağdurenin direnmesi nedeniyle yaklaşık 15 metre kadar araçta dizleri yerde olacak şekilde götürdüğü sırada başka kişilerin yardımıyla mağdurenin kurtulması nedeniyle vaki eylemin teşebbüs aşamasında kaldığı gözetilmeden, atılı suçun tamamlandığı gerekçesiyle sanık hakkında yazılı şekilde hüküm kurulması neticesinde fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.