Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2015/3256 Esas 2015/5405 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, el atmanın önlenmesi, kâl ve ecrimisil istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde, davalı belediyenin dava konusu taşınmaza kamulaştırma yapmaksızın yol geçirmek arpa kırma tesisi ile kum eleme ve parke tesisi kurmak ve moloz dökmek suretiyle el attığını ileri sürürek el atmanın önlenmesi ve kâl talep etmiş, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
1-Dosyadaki bilgi ve belgelerin özellikle fen bilirkişisi raporunun incelenmesinden; dava konusu 5087 nolu parselin krokide A harfi ile gösterilen 190 metrekarelik kısmına iki katlı arpa kırma atölyesi yapıldığı,B harfi ile gösterilen 641 metrekarelik kısmın asfalt yol yapıldığı,C harfi ile gösterilen 3453 metrekarelik kısmında daha önce parke yapım atölyesi olarak kullanılan kısım olduğu ancak tesisin kaldırıldığı yer olup ancak zeminde kum ve çakıl ile kaplı olduğu, D harfi ile gösterilen 6 metrekarelik kısmında su deposu olarak kullanılan binanın bir kısmı olduğu E harfi ile gösterilen kısımda ise yer yer moloz yığınlarının olduğu kısmın 8500 metrekare olduğu belirtildiğine göre toplamda 12790 metrekarelik alana el atıldığı anlaşılmaktadır.Dava konusu taşınmaz üzerine davalı tarafça arpa kırma tesisi ile kum eleme ve parke tesisi kurulduğuna göre taşınmazın 8500 metrekarelik kısmında bulunan molozların davalı tarafından bu tesisler nedeniyle döküldüğü anlaşılmaktadır. Mahkemece, 8500 metrakarelik kısma kim ya da kimler tarafından el atıldığına dair dosyada herhangi bir kanıta rastlanılmadığı gerekçesiyle bu kısmın ecrimisil bedelini hesaplamayan bilirkişi raporunun hükme esas alınması,
2-Dava konusu taşınmaza vaki müdahalenin önlenmesine karar verildiği, üzerinde bulunan yapı ve molozun kâline karar verildiği halde mevcut asfalt yolun kâline karar verilmemesi,
Doğru görülmemiştir.
Ayrıca;
3-2942 Sayılı Kamulaştırma Kanununun 6487 sayılı Kanunla değiştirilen geçici 6.maddesinin onikinci ve onüçüncü fıkraları 13.03.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 13.11.2014 tarih, Esas 2013/95 ve 2014/176 Karar sayılı kararıyla iptal edildiğinden; 04.11.1983 tarihinden sonra elatılan taşınmazlar yönünden, kamulaştırmasız elatma nedeniyle açılan davalarda, mahkeme ve icra harçları ile her türlü vekalet ücretinin nispi olarak uygulanması gerektiğinden bu husus da bozma nedeni yapılmıştır.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 07.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.