Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2014/16 Esas 2015/1720 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2014/16
Karar No: 2015/1720
Karar Tarihi: 19.06.2015

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2014/16 Esas 2015/1720 Karar Sayılı İlamı

Özet:

2013 yılında Ankara 6. Aile Mahkemesi'nde boşanma, nafaka ve manevi tazminat davası görülmüştür. Davada, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, kişilik hakları, aile bütünlüğü gibi faktörlere göre manevi tazminatın daha uygun miktarlarda takdir edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Davacı/karşı davalı kadının temyiz itirazları kısmi olarak kabul edilmiştir. Hukuk Genel Kurulu tarafından incelenen dava sonucunda Özel Daire bozma kararına uyulmaması usul ve yasaya aykırı bulunmuş, direnme kararı bozulmuştur. Türk Medeni Kanunu'nun 174/2 maddesi doğrultusunda manevi tazminatın takdirinde Türk Borçlar Kanunu'nun 52. ve 58. maddeleri de nazara alınmalıdır.

Hukuk Genel Kurulu 2014/16 E. , 2015/1720 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara 6.Aile Mahkemesi
TARİHİ : 10/06/2013
NUMARASI : 2013/439 E-2013/730 K.

Taraflar arasındaki karşılıklı “boşanma, nafaka ve manevi tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 6.Aile Mahkemesince asıl davanın ve karşı davanın kısmen kabulüne dair verilen 15.02.2012 gün ve 2011/871 E.-2012/164 K. sayılı kararın incelenmesi davacı-karşı davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2.Hukuk Dairesinin 24.01.2013 gün ve 2012/14927 E.-2013/1657 K. sayılı ilamı ile;
(...1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, paranın alım gücüne, kişilik haklarına, özellikle aile bütünlüğüne yapılan saldırının ağırlığına, manevi tazminat isteyenin boşanmaya yol açan olaylarda ağır ya da eşit kusurlu olmadığı anlaşılmasına nazaran davacı-davalı kadın yararına hükmolunan manevi tazminat azdır.
Türk Medeni Kanununun 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile, Türk Borçlar Kanununun 52. ve 58.maddeleri nazara alınarak daha uygun miktarda manevi tazminat (TMK.md.174/2) takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir....)
gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davacı-karşı davalı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
S O N U Ç : Davacı-karşı davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma ilamında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, 19.06.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.