Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/18270 Esas 2015/5398 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca,.. Mahallesi 277 ada 17 parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan ağaçların bedelinin tespiti istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davada, 3194 sayılı İmar Yasasının 18. maddesinin uygulanması sonucu imar yolunda kalan davalıya ait ağaçların Kamulaştırma Yasasının 4650 sayılı Yasayla değişik 10.maddesi uyarınca kamulaştırma bedelinin tespiti ve tescili davalarının ancak taşınmaz mallara yönelik olarak açılabileceği gerekçesiyle davanın dava şartı yokluğu nedeniyle reddine karar verilmiştir.
3194 sayılı İmar Kanununun 17/son maddesi uyarınca imar uygulaması nedeniyle yerinde korunamayan muhdesatın bedellerinin takdirinin 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu hükümlerine göre yapılacağı kabul edilmiştir.
Kamulaştırma Yasasının 4650 sayılı Yasayla değişik 10.maddesine göre kamulaştırmayı yapan idarenin kamulaştırmaya konu olacak malların nitelikleriyle beraber sahiplerini tespit ettirdikten sonra taşınmaz malın malikine pazarlıkla satın almak veya trampa yoluyla devralmak istediğini resmi taahhütlü bir yazıyla bildirip, 15 günlük süre içerisinde malikin çağrının yapıldığı gün ve saatte gelmemesi halinde bu durumu bir tutanakla belirleyerek topladığı bütün belgelerle birlikte taşınmaz malın bulunduğu asliye hukuk mahkemesince kamulaştırma bedeline karar verilmesini istemesi gerekir.
Dosyadaki tüm bilgi ve belgelere göre dava konusu ağaçların İmar Yasasının 18. maddesinin uygulanması sonucu imar yolunda kalan muhdesatlar olduğu, davalının pazarlıkla uzlaşma çağrısına icabet etmediği, davacı belediye başkanlığının Kamuluştırma Yasasının 4650 sayılı Yasayla değişik 10. maddesine göre muhdesatların bedelinin tespitini talep ettiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece işin esasına girilerek tahkikat tamamlanıp toplanan delillere ve oluşacak kanaate göre hüküm kurulması gerekirken yerinde olmayan gerekçeyle davanın reddine karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 07.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.