Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2014/26652 Esas 2015/16141 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul 21. İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 04/03/2014
NUMARASI : 2012/1008-2014/166

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Mahkeme kararının davacı tarafından temyizi üzerine Dairemiz"in 19.09.2014 gün ve 2014/15208 Esas, 2014/16514 karar sayılı temyiz dilekcesinin reddine dair ilamının düzeltilmesinin davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden Daire"ye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:


K A R A R
Davacı 3. kişi vekili, İstanbul 3. İcra Müdürlüğü"nün 2011/1258 Esas sayılı dosyasında başlatılan icra takibine istinaden müvekkili şirketin adresinde haciz yapıldığını malların borçlu şirket ile ilgisi olmadığını iddia ederek haczin kaldırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, haciz için adrese gidildiğinde, borçlu şirket yetkilisi H.. T..nun haciz mahallinden uzaklaştığını, davacı ve borçlu şirketin aynı şirketler olduğunu, şirketlerin ünvanlarının, yetkililerinin, iletişim bilgilerinin ve faaliyetlerinin aynı olduğunu, borçlu ve davacı şirketin görünürde iki ayrı şirket olmasına rağmen ortada tek bir şirket olduğunu, dosyaya delil olarak sunulan adi yazılı belgelerin tanziminin her zaman mümkün belgelerden olduğunu ve delil teşkil etmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; davacı 3. kişi şirketin 2010 yılında kurulmuş olmasına rağmen haciz tarihi itibariyle demirbaş kayıtlarında sadece bir adet dizüstü bilgisayarın olduğu, haczedilen taşınırların ise haciz tarihi itibariyle kayda alındıkları, davacı şirket ile borçlu şirket hissedarları arasında akrabalık bağı bulunduğu, iki şirket arasında organik bağ bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine dair verilen karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiş; Dairemiz"ce temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi üzerine davacının karar düzeltme isteği üzerine dosya yeniden incelenmiştir.
1- Dosya kapsamından, temyiz ve uyuşmazlık konusu miktarlar, 5.440,00 TL"den fazla ve temyizi kabil olduğu halde, temyiz dilekçesinin reddine karar verildiği anlaşıldığından; Dairemizin 19.09.2014 tarih ve 2014/15208 Esas, 2014/16514 Karar sayılı temyiz dilekçesinin reddi kararının oybirliğiyle kaldırılmasına karar verilerek, davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine geçilmiştir.
2-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere, toplanan taraf delilerine göre mahkemece verilen kararda usul ve yasa"ya aykırılık görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle Dairemize ait temyiz dilekçesinin reddi kararının kaldırılmasına, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin yerinde bulunmayan temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun Mahkeme kararının İİK"nun 366. ve HUMK"nun 438. maddeleri uyarınca ONANMASINA, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve İİK"nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 52,40 TL peşin harcın temyiz edene iadesine, 10.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.