Yargıtay - Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3354 Esas 2018/3388 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3354
Karar No: 2018/3388
Karar Tarihi: 11.04.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3354 Esas 2018/3388 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2018/3354 E. ve 2018/3388 K. sayılı kararda, sanığın resmi belgede sahtecilik suçu ile mahkum edildiği belirtiliyor. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği ifade ediliyor. Mahkemenin topladığı deliller ve soruşturma neticeleri doğrultusunda, sanığın temyiz itirazları reddediliyor. Ancak suça konu belgenin sadece dosyada delil olarak saklanması yerine müsadere edilmesi gerektiğine karar veriliyor ve hüküm bu nedenle bozuluyor. Yeniden yargılamaya gerek olmadığından, hüküm düzeltilerek onanıyor. Kararda, suçun işlendiği kanun maddesi olarak 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi gösteriliyor ve bozma nedeni olarak ise 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gösteriliyor. Ayrıca, hüküm fıkrasındaki ZORALIMINA ibaresinin çıkartılması gerektiği belirtiliyor.

11. Ceza Dairesi 2018/3354 E. , 2018/3388 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
Suça konu belgenin yalnızca dosyada delil olarak saklanması yerine ayrıca müsaaderesine de karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Yasanın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün görüldüğünden, hüküm fıkrasındaki ilgili paragraftaki “TCK nun 54. madde uyarınca ZORALIMINA” ibaresinin çıkartılmak suretiyle hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.