Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2020/5950 Esas 2021/1257 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/5950
Karar No: 2021/1257
Karar Tarihi: 08.02.2021

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2020/5950 Esas 2021/1257 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesi davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Bu karar istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, bölge adliye mahkemesince reddedilmiştir. Ancak, davalı kurum vekilince temyiz edilmesi üzerine, 8. İş Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Dosyadaki yazılara ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre sair temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, 2. dairenin bozma ilamına uyularak verilen kararda, ilk kez verilen kararda davacıların murisi ...’un 02/08/1999 - 31/01/2009 tarihleri arasında davalı iş yerinde aralıksız çalıştığının tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir. Davacının ilk kararı temyiz etmemesi karşısında, davalılar lehine oluşan usuli kazanılmış hak durumu nazara alınmaksızın hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırıdır. Ancak, bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır. Kanun maddeleri:

10. Hukuk Dairesi 2020/5950 E. , 2021/1257 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine davalı kurum vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davalı kurum vekilinin istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının, davalı kurum vekilince temyiz edilmesi üzerine (Kapatılan) 21. Hukuk Dairesi’nin 09/09/2019 tarih ve 2018/4641 Esas ve 2019/4858 Karar sayılı ilamıyla bozulmakla, ... 8. İş Mahkemesince bozmaya uyarak yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
... 8. İş Mahkemesince verilen kararın temyizen incelenmesinin davalı kurum vekili tarafından istenmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dairenin bozma ilamına uyularak karar verilmiş ise de, mahkemece ilk kez verilen 25/05/2017 tarihli ve 2012/297 E., 2017/267 K. sayılı kararda davacıların murisi ...’un 02/08/1999 - 31/01/2009 tarihleri arasında davalı iş yerinde aralıksız çalıştığının tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş olup, davacının ilk kararı temyiz etmemesi karşısında, davalılar lehine oluşan usuli kazanılmış hak durumu nazara alınmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının 1 numaralı bendinin silinmesi ile yerine;
“1-Davanın kısmen kabulü ile, davacıların murisi ...’un 25/09/2006-31/01/2009 tarihleri arasında 1037638.16 sicil numaralı davalı ... Nakliyat ve Tekstil San. Tic. Ltd. Şti. isimli iş yerinde aralıksız çalıştığının tespitine, 25/09/2006 tarihi öncesine ilişkin talep geri alındığından bu dönem yönünden karar verilmesine yer olmadığına,fazlaya ilişkin talebin reddine ” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/02/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.