10. Ceza Dairesi Esas No: 2014/12510 Karar No: 2018/1797 Karar Tarihi: 20.02.2018
a- Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/12510 Esas 2018/1797 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın kenevir ekme suçu nedeniyle mahkumiyetini onaylamıştır. Ayrıca, sanığın uyuşturucu madde bulundurma suçu için verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararına yönelik itiraz kanun yolu uygulanabileceği belirtilerek dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iadesi istenmiştir. Kanunlar olarak, 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesi ve 6217 sayılı Kanun'un 20. maddesi gösterilmiştir. Sanığın temyiz itirazlarının bazıları kabul edilerek hükmün bozulması kararlaştırılmıştır. Kanunlar olarak, TCK'nın 51. ve 62. maddeleri gösterilmiştir.
10. Ceza Dairesi 2014/12510 E. , 2018/1797 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi Suçlar : a- Kenevir ekme b- Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm - Karar : a- Kenevir ekme suçundan mahkûmiyet b- Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: A- Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararına yönelik kanun yolu isteğinin incelenmesi: Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararların yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, bu suçla ilgili olarak dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, B- Sanık hakkında kenevir ekme suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesi: Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların, doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanığın savunmasında lehe hükümlerin uygulanmasına yönelik isteğinin, 1- TCK’nın 62. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilirken yasal ve yeterli gerekçe gösterilememesi, 2- TCK’nın 51. maddesinin uygulanmasını da kapsadığı gözetilmeden, bu konuda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan hükmün BOZULMASINA, 20/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.