Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/12849 Esas 2018/4057 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/12849
Karar No: 2018/4057
Karar Tarihi: 29.05.2018

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/12849 Esas 2018/4057 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Marka hukukuna ilişkin bir dava sonucunda yapılan temyiz incelemesi neticesinde davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi kararlaştırılmıştır. Davacı vekili, müvekkilinin markasıyla benzer olan davalı markasının kurum kararıyla reddedildiğini ileri sürerek kararın iptalini ve davalı markasının hükümsüzlüğünü talep etmiştir. Ancak mahkeme, taraf markaları arasında benzerlik ve iltibas riski bulunduğu gerekçesiyle davayı reddetmiştir. Kararlaştırılan kanun madde ise 556 sayılı KHK'nın 8/1-b maddesi olduğu belirtilmiştir.
11. Hukuk Dairesi         2016/12849 E.  ,  2018/4057 K.

    "İçtihat Metni"



    MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

    Taraflar arasında görülen davada Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 05/04/2016 tarih ve 2014/459-2016/67 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
    Davacı vekili, davalının ... ibareli marka başvurusunun, müvekkilinin... ibareli markalaları ile benzer olduğunu, davalı başvurusuna yaptıkları itirazın kurum kararıyla reddedildiğini ileri sürerek kurum kararının iptalini, tescili halinde davalı markasının hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
    Davalılar, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; taraf markaları arasında 556 sayılı KHK 8/1-b anlamında benzerlik ve iltibas riski bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
    Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
    Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 29/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.