Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62, 52/1-2, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafiileri tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmayarak, tebliğnamedeki düzeltilerek onama görüşüne iştirak edilmemiş ve sanığın kaza anına ilişkin dosyaya sunduğu CD"nin Dairemizce izlenmesi sonucu sanığın sevk ve idaresindeki araçla, alt geçide ters yönden girerek seyrini sürdürdüğü sırada bölünmüş yolun sol şeridinde seyir halinde olup sola dönüş yapan katılanla çarpışması sonucu gerçekleşen olayda, sanık hakkında bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiilerinin ceza miktarına, hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve erteleme hükümlerinin uygulanmamasına, kusur durumuna, yeniden bilirkişi incelemesi yapılması gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazının reddi ile hükmün ONANMASINA, 17.04.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.